Borrowed from Sanskrit धूम्र (dhūmra). Doublet of धूमा (dhūmā).
धूम्र • (dhūmra) m
धूम्र • (dhūmra) (indeclinable)
Inherited from Proto-Indo-Aryan *dʰuHmrás, from Proto-Indo-Iranian *dʰuHmrás, from Proto-Indo-European *dʰewh₂-.
धूम्र • (dhūmrá) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | धूम्रः (dhūmráḥ) | धूम्रौ (dhūmraú) धूम्रा¹ (dhūmrā́¹) |
धूम्राः (dhūmrā́ḥ) धूम्रासः¹ (dhūmrā́saḥ¹) |
vocative | धूम्र (dhū́mra) | धूम्रौ (dhū́mrau) धूम्रा¹ (dhū́mrā¹) |
धूम्राः (dhū́mrāḥ) धूम्रासः¹ (dhū́mrāsaḥ¹) |
accusative | धूम्रम् (dhūmrám) | धूम्रौ (dhūmraú) धूम्रा¹ (dhūmrā́¹) |
धूम्रान् (dhūmrā́n) |
instrumental | धूम्रेण (dhūmréṇa) | धूम्राभ्याम् (dhūmrā́bhyām) | धूम्रैः (dhūmraíḥ) धूम्रेभिः¹ (dhūmrébhiḥ¹) |
dative | धूम्राय (dhūmrā́ya) | धूम्राभ्याम् (dhūmrā́bhyām) | धूम्रेभ्यः (dhūmrébhyaḥ) |
ablative | धूम्रात् (dhūmrā́t) | धूम्राभ्याम् (dhūmrā́bhyām) | धूम्रेभ्यः (dhūmrébhyaḥ) |
genitive | धूम्रस्य (dhūmrásya) | धूम्रयोः (dhūmráyoḥ) | धूम्राणाम् (dhūmrā́ṇām) |
locative | धूम्रे (dhūmré) | धूम्रयोः (dhūmráyoḥ) | धूम्रेषु (dhūmréṣu) |