From the root नन्द् (nand, “to rejoice, delight”).
नन्दिनी • (nandinī) stem, f
| Feminine ī-stem declension of नन्दिनी (nandinī) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | नन्दिनी nandinī |
नन्दिन्यौ / नन्दिनी¹ nandinyau / nandinī¹ |
नन्दिन्यः / नन्दिनीः¹ nandinyaḥ / nandinīḥ¹ |
| Vocative | नन्दिनि nandini |
नन्दिन्यौ / नन्दिनी¹ nandinyau / nandinī¹ |
नन्दिन्यः / नन्दिनीः¹ nandinyaḥ / nandinīḥ¹ |
| Accusative | नन्दिनीम् nandinīm |
नन्दिन्यौ / नन्दिनी¹ nandinyau / nandinī¹ |
नन्दिनीः nandinīḥ |
| Instrumental | नन्दिन्या nandinyā |
नन्दिनीभ्याम् nandinībhyām |
नन्दिनीभिः nandinībhiḥ |
| Dative | नन्दिन्यै nandinyai |
नन्दिनीभ्याम् nandinībhyām |
नन्दिनीभ्यः nandinībhyaḥ |
| Ablative | नन्दिन्याः / नन्दिन्यै² nandinyāḥ / nandinyai² |
नन्दिनीभ्याम् nandinībhyām |
नन्दिनीभ्यः nandinībhyaḥ |
| Genitive | नन्दिन्याः / नन्दिन्यै² nandinyāḥ / nandinyai² |
नन्दिन्योः nandinyoḥ |
नन्दिनीनाम् nandinīnām |
| Locative | नन्दिन्याम् nandinyām |
नन्दिन्योः nandinyoḥ |
नन्दिनीषु nandinīṣu |
| Notes |
| ||
नन्दिनी • (nandinī) stem, f
| Feminine ī-stem declension of नन्दिनी (nandinī) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | |||
| Nominative | नन्दिनी nandinī | ||
| Vocative | नन्दिनि nandini | ||
| Accusative | नन्दिनीम् nandinīm | ||
| Instrumental | नन्दिन्या nandinyā | ||
| Dative | नन्दिन्यै nandinyai | ||
| Ablative | नन्दिन्याः / नन्दिन्यै¹ nandinyāḥ / nandinyai¹ | ||
| Genitive | नन्दिन्याः / नन्दिन्यै¹ nandinyāḥ / nandinyai¹ | ||
| Locative | नन्दिन्याम् nandinyām | ||
| Notes |
| ||