Borrowed from Sanskrit नाथ (nāthá).
नाथ • (nāth) m (Urdu spelling ناتھ)
नाथ m
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | नाथो (nātho) | नाथा (nāthā) |
Accusative (second) | नाथं (nāthaṃ) | नाथे (nāthe) |
Instrumental (third) | नाथेन (nāthena) | नाथेहि (nāthehi) or नाथेभि (nāthebhi) |
Dative (fourth) | नाथस्स (nāthassa) or नाथाय (nāthāya) or नाथत्थं (nāthatthaṃ) | नाथानं (nāthānaṃ) |
Ablative (fifth) | नाथस्मा (nāthasmā) or नाथम्हा (nāthamhā) or नाथा (nāthā) | नाथेहि (nāthehi) or नाथेभि (nāthebhi) |
Genitive (sixth) | नाथस्स (nāthassa) | नाथानं (nāthānaṃ) |
Locative (seventh) | नाथस्मिं (nāthasmiṃ) or नाथम्हि (nāthamhi) or नाथे (nāthe) | नाथेसु (nāthesu) |
Vocative (calling) | नाथ (nātha) | नाथा (nāthā) |
From Proto-Indo-Aryan *HnaHtʰás, from Proto-Indo-Iranian *HnaHtʰás, from Proto-Indo-European *h₃neh₂- (“to help, support”), with semantic influence from the etymologically root नाध् (nādh, “to seek help”). Cognate with Ancient Greek ὀνί̆νημῐ (onínēmi, “to help; to please”). The Sanskrit root is नाथ् (nāth, “to seek aid, ask”).
नाथ • (nāthá) stem, n
Neuter a-stem declension of नाथ (nāthá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | नाथम् nāthám |
नाथे nāthé |
नाथानि / नाथा¹ nāthā́ni / nāthā́¹ |
Vocative | नाथ nā́tha |
नाथे nā́the |
नाथानि / नाथा¹ nā́thāni / nā́thā¹ |
Accusative | नाथम् nāthám |
नाथे nāthé |
नाथानि / नाथा¹ nāthā́ni / nāthā́¹ |
Instrumental | नाथेन nāthéna |
नाथाभ्याम् nāthā́bhyām |
नाथैः / नाथेभिः¹ nāthaíḥ / nāthébhiḥ¹ |
Dative | नाथाय nāthā́ya |
नाथाभ्याम् nāthā́bhyām |
नाथेभ्यः nāthébhyaḥ |
Ablative | नाथात् nāthā́t |
नाथाभ्याम् nāthā́bhyām |
नाथेभ्यः nāthébhyaḥ |
Genitive | नाथस्य nāthásya |
नाथयोः nātháyoḥ |
नाथानाम् nāthā́nām |
Locative | नाथे nāthé |
नाथयोः nātháyoḥ |
नाथेषु nāthéṣu |
Notes |
|
नाथ • (nāthá) stem, m
Masculine a-stem declension of नाथ (nāthá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | नाथः nātháḥ |
नाथौ / नाथा¹ nāthaú / nāthā́¹ |
नाथाः / नाथासः¹ nāthā́ḥ / nāthā́saḥ¹ |
Vocative | नाथ nā́tha |
नाथौ / नाथा¹ nā́thau / nā́thā¹ |
नाथाः / नाथासः¹ nā́thāḥ / nā́thāsaḥ¹ |
Accusative | नाथम् nāthám |
नाथौ / नाथा¹ nāthaú / nāthā́¹ |
नाथान् nāthā́n |
Instrumental | नाथेन nāthéna |
नाथाभ्याम् nāthā́bhyām |
नाथैः / नाथेभिः¹ nāthaíḥ / nāthébhiḥ¹ |
Dative | नाथाय nāthā́ya |
नाथाभ्याम् nāthā́bhyām |
नाथेभ्यः nāthébhyaḥ |
Ablative | नाथात् nāthā́t |
नाथाभ्याम् nāthā́bhyām |
नाथेभ्यः nāthébhyaḥ |
Genitive | नाथस्य nāthásya |
नाथयोः nātháyoḥ |
नाथानाम् nāthā́nām |
Locative | नाथे nāthé |
नाथयोः nātháyoḥ |
नाथेषु nāthéṣu |
Notes |
|
नाथ • (nāthá) m
Masculine a-stem declension of नाथ | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | नाथः (nāthaḥ) | ||
Gen. sg. | नाथस्य (nāthasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | नाथः (nāthaḥ) | नाथौ (nāthau) | नाथाः (nāthāḥ) |
Vocative | नाथ (nātha) | नाथौ (nāthau) | नाथाः (nāthāḥ) |
Accusative | नाथम् (nātham) | नाथौ (nāthau) | नाथान् (nāthān) |
Instrumental | नाथेन (nāthena) | नाथाभ्याम् (nāthābhyām) | नाथैः (nāthaiḥ) |
Dative | नाथाय (nāthāya) | नाथाभ्याम् (nāthābhyām) | नाथेभ्यः (nāthebhyaḥ) |
Ablative | नाथात् (nāthāt) | नाथाभ्याम् (nāthābhyām) | नाथेभ्यः (nāthebhyaḥ) |
Genitive | नाथस्य (nāthasya) | नाथयोः (nāthayoḥ) | नाथानाम् (nāthānām) |
Locative | नाथे (nāthe) | नाथयोः (nāthayoḥ) | नाथेषु (nātheṣu) |
Feminine ā-stem declension of नाथ | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | नाथा (nāthā) | ||
Gen. sg. | नाथायाः (nāthāyāḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | नाथा (nāthā) | नाथे (nāthe) | नाथाः (nāthāḥ) |
Vocative | नाथे (nāthe) | नाथे (nāthe) | नाथाः (nāthāḥ) |
Accusative | नाथाम् (nāthām) | नाथे (nāthe) | नाथाः (nāthāḥ) |
Instrumental | नाथया (nāthayā) | नाथाभ्याम् (nāthābhyām) | नाथाभिः (nāthābhiḥ) |
Dative | नाथायै (nāthāyai) | नाथाभ्याम् (nāthābhyām) | नाथाभ्यः (nāthābhyaḥ) |
Ablative | नाथायाः (nāthāyāḥ) | नाथाभ्याम् (nāthābhyām) | नाथाभ्यः (nāthābhyaḥ) |
Genitive | नाथायाः (nāthāyāḥ) | नाथयोः (nāthayoḥ) | नाथानाम् (nāthānām) |
Locative | नाथायाम् (nāthāyām) | नाथयोः (nāthayoḥ) | नाथासु (nāthāsu) |
Neuter a-stem declension of नाथ | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | नाथम् (nātham) | ||
Gen. sg. | नाथस्य (nāthasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | नाथम् (nātham) | नाथे (nāthe) | नाथानि (nāthāni) |
Vocative | नाथ (nātha) | नाथे (nāthe) | नाथानि (nāthāni) |
Accusative | नाथम् (nātham) | नाथे (nāthe) | नाथानि (nāthāni) |
Instrumental | नाथेन (nāthena) | नाथाभ्याम् (nāthābhyām) | नाथैः (nāthaiḥ) |
Dative | नाथाय (nāthāya) | नाथाभ्याम् (nāthābhyām) | नाथेभ्यः (nāthebhyaḥ) |
Ablative | नाथात् (nāthāt) | नाथाभ्याम् (nāthābhyām) | नाथेभ्यः (nāthebhyaḥ) |
Genitive | नाथस्य (nāthasya) | नाथयोः (nāthayoḥ) | नाथानाम् (nāthānām) |
Locative | नाथे (nāthe) | नाथयोः (nāthayoḥ) | नाथेषु (nātheṣu) |