A compound of परस्मै (parasmai, “more remote”) + पद (pada, “word”), the first term being the dative of the comparative form of पर (para, “distant, remote”).
परस्मैपद • (parasmaipada) stem, n
Neuter a-stem declension of परस्मैपद (parasmaipada) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | परस्मैपदम् parasmaipadam |
परस्मैपदे parasmaipade |
परस्मैपदानि / परस्मैपदा¹ parasmaipadāni / parasmaipadā¹ |
Vocative | परस्मैपद parasmaipada |
परस्मैपदे parasmaipade |
परस्मैपदानि / परस्मैपदा¹ parasmaipadāni / parasmaipadā¹ |
Accusative | परस्मैपदम् parasmaipadam |
परस्मैपदे parasmaipade |
परस्मैपदानि / परस्मैपदा¹ parasmaipadāni / parasmaipadā¹ |
Instrumental | परस्मैपदेन parasmaipadena |
परस्मैपदाभ्याम् parasmaipadābhyām |
परस्मैपदैः / परस्मैपदेभिः¹ parasmaipadaiḥ / parasmaipadebhiḥ¹ |
Dative | परस्मैपदाय parasmaipadāya |
परस्मैपदाभ्याम् parasmaipadābhyām |
परस्मैपदेभ्यः parasmaipadebhyaḥ |
Ablative | परस्मैपदात् parasmaipadāt |
परस्मैपदाभ्याम् parasmaipadābhyām |
परस्मैपदेभ्यः parasmaipadebhyaḥ |
Genitive | परस्मैपदस्य parasmaipadasya |
परस्मैपदयोः parasmaipadayoḥ |
परस्मैपदानाम् parasmaipadānām |
Locative | परस्मैपदे parasmaipade |
परस्मैपदयोः parasmaipadayoḥ |
परस्मैपदेषु parasmaipadeṣu |
Notes |
|