Borrowed from Sanskrit पुण्य (puṇya).
पुण्य • (puṇya) (indeclinable, Urdu spelling پُنْیَہ)
पुण्य • (puṇya) m
Uncertain, possibly from *पृण्य (pṛṇya), from the root पृ (pṛ, “to bring over; to further”).
पुण्य • (púṇya) stem
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | पुण्यः (púṇyaḥ) | पुण्यौ (púṇyau) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
पुण्याः (púṇyāḥ) पुण्यासः¹ (púṇyāsaḥ¹) |
vocative | पुण्य (púṇya) | पुण्यौ (púṇyau) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
पुण्याः (púṇyāḥ) पुण्यासः¹ (púṇyāsaḥ¹) |
accusative | पुण्यम् (púṇyam) | पुण्यौ (púṇyau) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
पुण्यान् (púṇyān) |
instrumental | पुण्येन (púṇyena) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्यैः (púṇyaiḥ) पुण्येभिः¹ (púṇyebhiḥ¹) |
dative | पुण्याय (púṇyāya) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ) |
ablative | पुण्यात् (púṇyāt) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ) |
genitive | पुण्यस्य (púṇyasya) | पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्यानाम् (púṇyānām) |
locative | पुण्ये (púṇye) | पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्येषु (púṇyeṣu) |
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | पुण्या (púṇyā) | पुण्ये (púṇye) | पुण्याः (púṇyāḥ) |
vocative | पुण्ये (púṇye) | पुण्ये (púṇye) | पुण्याः (púṇyāḥ) |
accusative | पुण्याम् (púṇyām) | पुण्ये (púṇye) | पुण्याः (púṇyāḥ) |
instrumental | पुण्यया (púṇyayā) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्याभिः (púṇyābhiḥ) |
dative | पुण्यायै (púṇyāyai) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्याभ्यः (púṇyābhyaḥ) |
ablative | पुण्यायाः (púṇyāyāḥ) पुण्यायै² (púṇyāyai²) |
पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्याभ्यः (púṇyābhyaḥ) |
genitive | पुण्यायाः (púṇyāyāḥ) पुण्यायै² (púṇyāyai²) |
पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्यानाम् (púṇyānām) |
locative | पुण्यायाम् (púṇyāyām) | पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्यासु (púṇyāsu) |
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | पुण्यम् (púṇyam) | पुण्ये (púṇye) | पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
vocative | पुण्य (púṇya) | पुण्ये (púṇye) | पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
accusative | पुण्यम् (púṇyam) | पुण्ये (púṇye) | पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
instrumental | पुण्येन (púṇyena) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्यैः (púṇyaiḥ) पुण्येभिः¹ (púṇyebhiḥ¹) |
dative | पुण्याय (púṇyāya) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ) |
ablative | पुण्यात् (púṇyāt) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ) |
genitive | पुण्यस्य (púṇyasya) | पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्यानाम् (púṇyānām) |
locative | पुण्ये (púṇye) | पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्येषु (púṇyeṣu) |
पुण्य • (púṇya) stem, n
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | पुण्यम् (púṇyam) | पुण्ये (púṇye) | पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
vocative | पुण्य (púṇya) | पुण्ये (púṇye) | पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
accusative | पुण्यम् (púṇyam) | पुण्ये (púṇye) | पुण्यानि (púṇyāni) पुण्या¹ (púṇyā¹) |
instrumental | पुण्येन (púṇyena) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्यैः (púṇyaiḥ) पुण्येभिः¹ (púṇyebhiḥ¹) |
dative | पुण्याय (púṇyāya) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ) |
ablative | पुण्यात् (púṇyāt) | पुण्याभ्याम् (púṇyābhyām) | पुण्येभ्यः (púṇyebhyaḥ) |
genitive | पुण्यस्य (púṇyasya) | पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्यानाम् (púṇyānām) |
locative | पुण्ये (púṇye) | पुण्ययोः (púṇyayoḥ) | पुण्येषु (púṇyeṣu) |