Probably an l-extension of पूय (pūya, “pus”); compare German faul (“foul”) and Lithuanian pū́liai (“pus”). Alternatively, borrowed from a substrate.
पूल्य • (pūlya) stem, n
Neuter a-stem declension of पूल्य (pūlya) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पूल्यम् pūlyam |
पूल्ये pūlye |
पूल्यानि / पूल्या¹ pūlyāni / pūlyā¹ |
Vocative | पूल्य pūlya |
पूल्ये pūlye |
पूल्यानि / पूल्या¹ pūlyāni / pūlyā¹ |
Accusative | पूल्यम् pūlyam |
पूल्ये pūlye |
पूल्यानि / पूल्या¹ pūlyāni / pūlyā¹ |
Instrumental | पूल्येन pūlyena |
पूल्याभ्याम् pūlyābhyām |
पूल्यैः / पूल्येभिः¹ pūlyaiḥ / pūlyebhiḥ¹ |
Dative | पूल्याय pūlyāya |
पूल्याभ्याम् pūlyābhyām |
पूल्येभ्यः pūlyebhyaḥ |
Ablative | पूल्यात् pūlyāt |
पूल्याभ्याम् pūlyābhyām |
पूल्येभ्यः pūlyebhyaḥ |
Genitive | पूल्यस्य pūlyasya |
पूल्ययोः pūlyayoḥ |
पूल्यानाम् pūlyānām |
Locative | पूल्ये pūlye |
पूल्ययोः pūlyayoḥ |
पूल्येषु pūlyeṣu |
Notes |
|