Borrowed from Sanskrit प्रसन्न (prasanna).
प्रसन्न • (prasann) (indeclinable, Urdu spelling پرسنن)
Compound of प्रसद् (prasad, “to become satisfied”) + न (na).
प्रसन्न • (prasanna)
प्रसन्न • (prasanna) stem, m
Masculine a-stem declension of प्रसन्न | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | प्रसन्नः (prasannaḥ) | ||
Gen. sg. | प्रसन्नस्य (prasannasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | प्रसन्नः (prasannaḥ) | प्रसन्नौ (prasannau) | प्रसन्नाः (prasannāḥ) |
Vocative | प्रसन्न (prasanna) | प्रसन्नौ (prasannau) | प्रसन्नाः (prasannāḥ) |
Accusative | प्रसन्नम् (prasannam) | प्रसन्नौ (prasannau) | प्रसन्नान् (prasannān) |
Instrumental | प्रसन्नेन (prasannena) | प्रसन्नाभ्याम् (prasannābhyām) | प्रसन्नैः (prasannaiḥ) |
Dative | प्रसन्नाय (prasannāya) | प्रसन्नाभ्याम् (prasannābhyām) | प्रसन्नेभ्यः (prasannebhyaḥ) |
Ablative | प्रसन्नात् (prasannāt) | प्रसन्नाभ्याम् (prasannābhyām) | प्रसन्नेभ्यः (prasannebhyaḥ) |
Genitive | प्रसन्नस्य (prasannasya) | प्रसन्नयोः (prasannayoḥ) | प्रसन्नानाम् (prasannānām) |
Locative | प्रसन्ने (prasanne) | प्रसन्नयोः (prasannayoḥ) | प्रसन्नेषु (prasanneṣu) |