Compound of प्र- (pra-, “forwards”) + हर (hara, “taking, receiving”).
प्रहर • (prahara) stem, m
Masculine a-stem declension of प्रहर (prahara) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | प्रहरः praharaḥ |
प्रहरौ / प्रहरा¹ praharau / praharā¹ |
प्रहराः / प्रहरासः¹ praharāḥ / praharāsaḥ¹ |
Vocative | प्रहर prahara |
प्रहरौ / प्रहरा¹ praharau / praharā¹ |
प्रहराः / प्रहरासः¹ praharāḥ / praharāsaḥ¹ |
Accusative | प्रहरम् praharam |
प्रहरौ / प्रहरा¹ praharau / praharā¹ |
प्रहरान् praharān |
Instrumental | प्रहरेण prahareṇa |
प्रहराभ्याम् praharābhyām |
प्रहरैः / प्रहरेभिः¹ praharaiḥ / praharebhiḥ¹ |
Dative | प्रहराय praharāya |
प्रहराभ्याम् praharābhyām |
प्रहरेभ्यः praharebhyaḥ |
Ablative | प्रहरात् praharāt |
प्रहराभ्याम् praharābhyām |
प्रहरेभ्यः praharebhyaḥ |
Genitive | प्रहरस्य praharasya |
प्रहरयोः praharayoḥ |
प्रहराणाम् praharāṇām |
Locative | प्रहरे prahare |
प्रहरयोः praharayoḥ |
प्रहरेषु prahareṣu |
Notes |
|