Borrowed from Sanskrit प्राप्यक (prāpyaka, “bill”).
प्राप्यक • (prāpyak) m
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | प्राप्यक prāpyak |
प्राप्यक prāpyak |
| oblique | प्राप्यक prāpyak |
प्राप्यकों prāpyakõ |
| vocative | प्राप्यक prāpyak |
प्राप्यको prāpyako |
From प्राप्य (prāpya) + -क (-ka).
प्राप्यक • (prāpyaka) stem, n
| Neuter a-stem declension of प्राप्यक (prāpyaka) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | प्राप्यकम् prāpyakam |
प्राप्यके prāpyake |
प्राप्यकाणि / प्राप्यका¹ prāpyakāṇi / prāpyakā¹ |
| Vocative | प्राप्यक prāpyaka |
प्राप्यके prāpyake |
प्राप्यकाणि / प्राप्यका¹ prāpyakāṇi / prāpyakā¹ |
| Accusative | प्राप्यकम् prāpyakam |
प्राप्यके prāpyake |
प्राप्यकाणि / प्राप्यका¹ prāpyakāṇi / prāpyakā¹ |
| Instrumental | प्राप्यकेण prāpyakeṇa |
प्राप्यकाभ्याम् prāpyakābhyām |
प्राप्यकैः / प्राप्यकेभिः¹ prāpyakaiḥ / prāpyakebhiḥ¹ |
| Dative | प्राप्यकाय prāpyakāya |
प्राप्यकाभ्याम् prāpyakābhyām |
प्राप्यकेभ्यः prāpyakebhyaḥ |
| Ablative | प्राप्यकात् prāpyakāt |
प्राप्यकाभ्याम् prāpyakābhyām |
प्राप्यकेभ्यः prāpyakebhyaḥ |
| Genitive | प्राप्यकस्य prāpyakasya |
प्राप्यकयोः prāpyakayoḥ |
प्राप्यकाणाम् prāpyakāṇām |
| Locative | प्राप्यके prāpyake |
प्राप्यकयोः prāpyakayoḥ |
प्राप्यकेषु prāpyakeṣu |
| Notes |
| ||