Uncertain. Perhaps from Proto-Indo-European *bud- (“to shoot, sprout”); if so, then possibly cognate with English put, Lithuanian budė, budis (“mushroom, fungus”). However, Kuiper suggests a Munda or otherwise substrate origin, cognate with Sanskrit बाण (bāṇa).
बुन्द • (bundá) stem, m
| Masculine a-stem declension of बुन्द (bundá) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | बुन्दः bundáḥ |
बुन्दौ / बुन्दा¹ bundaú / bundā́¹ |
बुन्दाः / बुन्दासः¹ bundā́ḥ / bundā́saḥ¹ |
| Vocative | बुन्द búnda |
बुन्दौ / बुन्दा¹ búndau / búndā¹ |
बुन्दाः / बुन्दासः¹ búndāḥ / búndāsaḥ¹ |
| Accusative | बुन्दम् bundám |
बुन्दौ / बुन्दा¹ bundaú / bundā́¹ |
बुन्दान् bundā́n |
| Instrumental | बुन्देन bundéna |
बुन्दाभ्याम् bundā́bhyām |
बुन्दैः / बुन्देभिः¹ bundaíḥ / bundébhiḥ¹ |
| Dative | बुन्दाय bundā́ya |
बुन्दाभ्याम् bundā́bhyām |
बुन्देभ्यः bundébhyaḥ |
| Ablative | बुन्दात् bundā́t |
बुन्दाभ्याम् bundā́bhyām |
बुन्देभ्यः bundébhyaḥ |
| Genitive | बुन्दस्य bundásya |
बुन्दयोः bundáyoḥ |
बुन्दानाम् bundā́nām |
| Locative | बुन्दे bundé |
बुन्दयोः bundáyoḥ |
बुन्देषु bundéṣu |
| Notes |
| ||