Borrowed from Sanskrit भक्ति (bhakti). Doublet of भाँति (bhā̃ti).
भक्ति • (bhakti) f (Urdu spelling بھکتی)
From Proto-Indo-Iranian *bʰaktíš, from Proto-Indo-European *bʰeh₂g-. From the root भज् (bhaj, “to divide”) + -ति (-ti).
भक्ति • (bhaktí) stem, f
Feminine i-stem declension of भक्ति (bhaktí) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | भक्तिः bhaktíḥ |
भक्ती bhaktī́ |
भक्तयः bhaktáyaḥ |
Vocative | भक्ते bhákte |
भक्ती bháktī |
भक्तयः bháktayaḥ |
Accusative | भक्तिम् bhaktím |
भक्ती bhaktī́ |
भक्तीः bhaktī́ḥ |
Instrumental | भक्त्या / भक्ती¹ bhaktyā́ / bhaktī́¹ |
भक्तिभ्याम् bhaktíbhyām |
भक्तिभिः bhaktíbhiḥ |
Dative | भक्तये / भक्त्यै² / भक्ती¹ bhaktáye / bhaktyaí² / bhaktī́¹ |
भक्तिभ्याम् bhaktíbhyām |
भक्तिभ्यः bhaktíbhyaḥ |
Ablative | भक्तेः / भक्त्याः² / भक्त्यै³ bhaktéḥ / bhaktyā́ḥ² / bhaktyaí³ |
भक्तिभ्याम् bhaktíbhyām |
भक्तिभ्यः bhaktíbhyaḥ |
Genitive | भक्तेः / भक्त्याः² / भक्त्यै³ bhaktéḥ / bhaktyā́ḥ² / bhaktyaí³ |
भक्त्योः bhaktyóḥ |
भक्तीनाम् bhaktīnā́m |
Locative | भक्तौ / भक्त्याम्² / भक्ता¹ bhaktaú / bhaktyā́m² / bhaktā́¹ |
भक्त्योः bhaktyóḥ |
भक्तिषु bhaktíṣu |
Notes |
|