Learned borrowing from Sanskrit भाजन (bhā́jana).
भाजन • (bhājan) m (Urdu spelling بَھاجَن) (rare, formal)
Vṛddhi derivative of भजन (bhajana).
भाजन • (bhā́jana) stem, n
Neuter a-stem declension of भाजन (bhā́jana) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | भाजनम् bhā́janam |
भाजने bhā́jane |
भाजनानि / भाजना¹ bhā́janāni / bhā́janā¹ |
Vocative | भाजन bhā́jana |
भाजने bhā́jane |
भाजनानि / भाजना¹ bhā́janāni / bhā́janā¹ |
Accusative | भाजनम् bhā́janam |
भाजने bhā́jane |
भाजनानि / भाजना¹ bhā́janāni / bhā́janā¹ |
Instrumental | भाजनेन bhā́janena |
भाजनाभ्याम् bhā́janābhyām |
भाजनैः / भाजनेभिः¹ bhā́janaiḥ / bhā́janebhiḥ¹ |
Dative | भाजनाय bhā́janāya |
भाजनाभ्याम् bhā́janābhyām |
भाजनेभ्यः bhā́janebhyaḥ |
Ablative | भाजनात् bhā́janāt |
भाजनाभ्याम् bhā́janābhyām |
भाजनेभ्यः bhā́janebhyaḥ |
Genitive | भाजनस्य bhā́janasya |
भाजनयोः bhā́janayoḥ |
भाजनानाम् bhā́janānām |
Locative | भाजने bhā́jane |
भाजनयोः bhā́janayoḥ |
भाजनेषु bhā́janeṣu |
Notes |
|