From मञ्ज् (mañj, “to cleanse or be bright”).
मञ्जिष्ठा • (mañjiṣṭhā) stem, f
Feminine ā-stem declension of मञ्जिष्ठा (mañjiṣṭhā) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | मञ्जिष्ठा mañjiṣṭhā |
मञ्जिष्ठे mañjiṣṭhe |
मञ्जिष्ठाः mañjiṣṭhāḥ |
Vocative | मञ्जिष्ठे mañjiṣṭhe |
मञ्जिष्ठे mañjiṣṭhe |
मञ्जिष्ठाः mañjiṣṭhāḥ |
Accusative | मञ्जिष्ठाम् mañjiṣṭhām |
मञ्जिष्ठे mañjiṣṭhe |
मञ्जिष्ठाः mañjiṣṭhāḥ |
Instrumental | मञ्जिष्ठया / मञ्जिष्ठा¹ mañjiṣṭhayā / mañjiṣṭhā¹ |
मञ्जिष्ठाभ्याम् mañjiṣṭhābhyām |
मञ्जिष्ठाभिः mañjiṣṭhābhiḥ |
Dative | मञ्जिष्ठायै mañjiṣṭhāyai |
मञ्जिष्ठाभ्याम् mañjiṣṭhābhyām |
मञ्जिष्ठाभ्यः mañjiṣṭhābhyaḥ |
Ablative | मञ्जिष्ठायाः / मञ्जिष्ठायै² mañjiṣṭhāyāḥ / mañjiṣṭhāyai² |
मञ्जिष्ठाभ्याम् mañjiṣṭhābhyām |
मञ्जिष्ठाभ्यः mañjiṣṭhābhyaḥ |
Genitive | मञ्जिष्ठायाः / मञ्जिष्ठायै² mañjiṣṭhāyāḥ / mañjiṣṭhāyai² |
मञ्जिष्ठयोः mañjiṣṭhayoḥ |
मञ्जिष्ठानाम् mañjiṣṭhānām |
Locative | मञ्जिष्ठायाम् mañjiṣṭhāyām |
मञ्जिष्ठयोः mañjiṣṭhayoḥ |
मञ्जिष्ठासु mañjiṣṭhāsu |
Notes |
|