Borrowed from Sanskrit मन्त्र (mantra).
मन्त्र • (mantra)
From Proto-Indo-Aryan *mántram, from Proto-Indo-Iranian *mántram, from Proto-Indo-European *mén-trom, from *men- (“to think”) + *-trom, hence "instrument of thought". Related to मनस् (mánas, “mind”). Cognate with Avestan 𐬨𐬄𐬚𐬭𐬀 (mąθra).
मन्त्र • (mántra) stem, m or n
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | मन्त्रः (mantraḥ) | मन्त्रौ (mantrau) मन्त्रा¹ (mantrā¹) |
मन्त्राः (mantrāḥ) मन्त्रासः¹ (mantrāsaḥ¹) |
| vocative | मन्त्र (mantra) | मन्त्रौ (mantrau) मन्त्रा¹ (mantrā¹) |
मन्त्राः (mantrāḥ) मन्त्रासः¹ (mantrāsaḥ¹) |
| accusative | मन्त्रम् (mantram) | मन्त्रौ (mantrau) मन्त्रा¹ (mantrā¹) |
मन्त्रान् (mantrān) |
| instrumental | मन्त्रेण (mantreṇa) | मन्त्राभ्याम् (mantrābhyām) | मन्त्रैः (mantraiḥ) मन्त्रेभिः¹ (mantrebhiḥ¹) |
| dative | मन्त्राय (mantrāya) | मन्त्राभ्याम् (mantrābhyām) | मन्त्रेभ्यः (mantrebhyaḥ) |
| ablative | मन्त्रात् (mantrāt) | मन्त्राभ्याम् (mantrābhyām) | मन्त्रेभ्यः (mantrebhyaḥ) |
| genitive | मन्त्रस्य (mantrasya) | मन्त्रयोः (mantrayoḥ) | मन्त्राणाम् (mantrāṇām) |
| locative | मन्त्रे (mantre) | मन्त्रयोः (mantrayoḥ) | मन्त्रेषु (mantreṣu) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | मन्त्रम् (mantram) | मन्त्रे (mantre) | मन्त्राणि (mantrāṇi) मन्त्रा¹ (mantrā¹) |
| vocative | मन्त्र (mantra) | मन्त्रे (mantre) | मन्त्राणि (mantrāṇi) मन्त्रा¹ (mantrā¹) |
| accusative | मन्त्रम् (mantram) | मन्त्रे (mantre) | मन्त्राणि (mantrāṇi) मन्त्रा¹ (mantrā¹) |
| instrumental | मन्त्रेण (mantreṇa) | मन्त्राभ्याम् (mantrābhyām) | मन्त्रैः (mantraiḥ) मन्त्रेभिः¹ (mantrebhiḥ¹) |
| dative | मन्त्राय (mantrāya) | मन्त्राभ्याम् (mantrābhyām) | मन्त्रेभ्यः (mantrebhyaḥ) |
| ablative | मन्त्रात् (mantrāt) | मन्त्राभ्याम् (mantrābhyām) | मन्त्रेभ्यः (mantrebhyaḥ) |
| genitive | मन्त्रस्य (mantrasya) | मन्त्रयोः (mantrayoḥ) | मन्त्राणाम् (mantrāṇām) |
| locative | मन्त्रे (mantre) | मन्त्रयोः (mantrayoḥ) | मन्त्रेषु (mantreṣu) |