Borrowed from Sanskrit मन्त्र (mantra).
मन्त्र • (mantra)
From Proto-Indo-Aryan *mántram, from Proto-Indo-Iranian *mántram, from Proto-Indo-European *mén-trom, from *men- (“to think”) + *-trom, hence "instrument of thought". Related to मनस् (mánas, “mind”). Cognate with Avestan 𐬨𐬄𐬚𐬭𐬀 (mąθra).
मन्त्र • (mántra) stem, m or n
Masculine a-stem declension of मन्त्र (mántra) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | मन्त्रः mántraḥ |
मन्त्रौ / मन्त्रा¹ mántrau / mántrā¹ |
मन्त्राः / मन्त्रासः¹ mántrāḥ / mántrāsaḥ¹ |
Vocative | मन्त्र mántra |
मन्त्रौ / मन्त्रा¹ mántrau / mántrā¹ |
मन्त्राः / मन्त्रासः¹ mántrāḥ / mántrāsaḥ¹ |
Accusative | मन्त्रम् mántram |
मन्त्रौ / मन्त्रा¹ mántrau / mántrā¹ |
मन्त्रान् mántrān |
Instrumental | मन्त्रेण mántreṇa |
मन्त्राभ्याम् mántrābhyām |
मन्त्रैः / मन्त्रेभिः¹ mántraiḥ / mántrebhiḥ¹ |
Dative | मन्त्राय mántrāya |
मन्त्राभ्याम् mántrābhyām |
मन्त्रेभ्यः mántrebhyaḥ |
Ablative | मन्त्रात् mántrāt |
मन्त्राभ्याम् mántrābhyām |
मन्त्रेभ्यः mántrebhyaḥ |
Genitive | मन्त्रस्य mántrasya |
मन्त्रयोः mántrayoḥ |
मन्त्राणाम् mántrāṇām |
Locative | मन्त्रे mántre |
मन्त्रयोः mántrayoḥ |
मन्त्रेषु mántreṣu |
Notes |
|
Neuter a-stem declension of मन्त्र (mántra) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | मन्त्रम् mántram |
मन्त्रे mántre |
मन्त्राणि / मन्त्रा¹ mántrāṇi / mántrā¹ |
Vocative | मन्त्र mántra |
मन्त्रे mántre |
मन्त्राणि / मन्त्रा¹ mántrāṇi / mántrā¹ |
Accusative | मन्त्रम् mántram |
मन्त्रे mántre |
मन्त्राणि / मन्त्रा¹ mántrāṇi / mántrā¹ |
Instrumental | मन्त्रेण mántreṇa |
मन्त्राभ्याम् mántrābhyām |
मन्त्रैः / मन्त्रेभिः¹ mántraiḥ / mántrebhiḥ¹ |
Dative | मन्त्राय mántrāya |
मन्त्राभ्याम् mántrābhyām |
मन्त्रेभ्यः mántrebhyaḥ |
Ablative | मन्त्रात् mántrāt |
मन्त्राभ्याम् mántrābhyām |
मन्त्रेभ्यः mántrebhyaḥ |
Genitive | मन्त्रस्य mántrasya |
मन्त्रयोः mántrayoḥ |
मन्त्राणाम् mántrāṇām |
Locative | मन्त्रे mántre |
मन्त्रयोः mántrayoḥ |
मन्त्रेषु mántreṣu |
Notes |
|