From Proto-Indo-Aryan *manyúṣ, from Proto-Indo-Iranian *manyúš. Cognate with Avestan 𐬨𐬀𐬌𐬥𐬌𐬌𐬎 (mainiiu), 𐬀𐬢𐬭𐬀⸱𐬨𐬀𐬌𐬥𐬌𐬌𐬎 (aŋra.mainiiu) (whence English Angra Mainyu).
मन्यु • (manyú) stem, m
| Masculine u-stem declension of मन्यु (manyú) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | मन्युः manyúḥ |
मन्यू manyū́ |
मन्यवः manyávaḥ |
| Vocative | मन्यो mányo |
मन्यू mányū |
मन्यवः mányavaḥ |
| Accusative | मन्युम् manyúm |
मन्यू manyū́ |
मन्यून् manyū́n |
| Instrumental | मन्युना / मन्य्वा¹ manyúnā / manyvā́¹ |
मन्युभ्याम् manyúbhyām |
मन्युभिः manyúbhiḥ |
| Dative | मन्यवे manyáve |
मन्युभ्याम् manyúbhyām |
मन्युभ्यः manyúbhyaḥ |
| Ablative | मन्योः manyóḥ |
मन्युभ्याम् manyúbhyām |
मन्युभ्यः manyúbhyaḥ |
| Genitive | मन्योः manyóḥ |
मन्य्वोः manyvóḥ |
मन्यूनाम् manyūnā́m |
| Locative | मन्यौ manyaú |
मन्य्वोः manyvóḥ |
मन्युषु manyúṣu |
| Notes |
| ||