मारण • (mā́raṇa) stem, n
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | मारणम् (mā́raṇam) | मारणे (mā́raṇe) | मारणानि (mā́raṇāni) मारणा¹ (mā́raṇā¹) |
vocative | मारण (mā́raṇa) | मारणे (mā́raṇe) | मारणानि (mā́raṇāni) मारणा¹ (mā́raṇā¹) |
accusative | मारणम् (mā́raṇam) | मारणे (mā́raṇe) | मारणानि (mā́raṇāni) मारणा¹ (mā́raṇā¹) |
instrumental | मारणेन (mā́raṇena) | मारणाभ्याम् (mā́raṇābhyām) | मारणैः (mā́raṇaiḥ) मारणेभिः¹ (mā́raṇebhiḥ¹) |
dative | मारणाय (mā́raṇāya) | मारणाभ्याम् (mā́raṇābhyām) | मारणेभ्यः (mā́raṇebhyaḥ) |
ablative | मारणात् (mā́raṇāt) | मारणाभ्याम् (mā́raṇābhyām) | मारणेभ्यः (mā́raṇebhyaḥ) |
genitive | मारणस्य (mā́raṇasya) | मारणयोः (mā́raṇayoḥ) | मारणानाम् (mā́raṇānām) |
locative | मारणे (mā́raṇe) | मारणयोः (mā́raṇayoḥ) | मारणेषु (mā́raṇeṣu) |