Borrowed from Sanskrit मिथ्या (mithyā).
मिथ्या • (mithyā) (indeclinable, Urdu spelling متھیا)
मिथ्या • (mithyā) f
From Proto-Indo-European *mēwHdʰ- (“to complain or care about something”). Compare with Ancient Greek μῦθος (mûthos, “tale, legend”).
मिथ्या • (mithyā) stem, f
| Feminine ā-stem declension of मिथ्या (mithyā) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | मिथ्या mithyā |
मिथ्ये mithye |
मिथ्याः mithyāḥ |
| Vocative | मिथ्ये mithye |
मिथ्ये mithye |
मिथ्याः mithyāḥ |
| Accusative | मिथ्याम् mithyām |
मिथ्ये mithye |
मिथ्याः mithyāḥ |
| Instrumental | मिथ्यया / मिथ्या¹ mithyayā / mithyā¹ |
मिथ्याभ्याम् mithyābhyām |
मिथ्याभिः mithyābhiḥ |
| Dative | मिथ्यायै mithyāyai |
मिथ्याभ्याम् mithyābhyām |
मिथ्याभ्यः mithyābhyaḥ |
| Ablative | मिथ्यायाः / मिथ्यायै² mithyāyāḥ / mithyāyai² |
मिथ्याभ्याम् mithyābhyām |
मिथ्याभ्यः mithyābhyaḥ |
| Genitive | मिथ्यायाः / मिथ्यायै² mithyāyāḥ / mithyāyai² |
मिथ्ययोः mithyayoḥ |
मिथ्यानाम् mithyānām |
| Locative | मिथ्यायाम् mithyāyām |
मिथ्ययोः mithyayoḥ |
मिथ्यासु mithyāsu |
| Notes |
| ||