Borrowed from Sanskrit मुक्ति (mukti).
मुक्ति • (mukti) f
From the root मुच् (muc) + -ति (-ti), from which also comes the verb मुञ्चति (muñcati, “to loosen, let loose, free”). Related to Lithuanian mùkti (“to be released, to escape”) (1g. munkù, 1sg. past mukaũ).
मुक्ति • (mukti) stem, f
| Feminine i-stem declension of मुक्ति | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | मुक्तिः (muktiḥ) | ||
| Gen. sg. | मुक्त्याः / मुक्तेः (muktyāḥ / mukteḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | मुक्तिः (muktiḥ) | मुक्ती (muktī) | मुक्तयः (muktayaḥ) |
| Vocative | मुक्ते (mukte) | मुक्ती (muktī) | मुक्तयः (muktayaḥ) |
| Accusative | मुक्तिम् (muktim) | मुक्ती (muktī) | मुक्तीः (muktīḥ) |
| Instrumental | मुक्त्या (muktyā) | मुक्तिभ्याम् (muktibhyām) | मुक्तिभिः (muktibhiḥ) |
| Dative | मुक्त्यै / मुक्तये (muktyai / muktaye) | मुक्तिभ्याम् (muktibhyām) | मुक्तिभ्यः (muktibhyaḥ) |
| Ablative | मुक्त्याः / मुक्तेः (muktyāḥ / mukteḥ) | मुक्तिभ्याम् (muktibhyām) | मुक्तिभ्यः (muktibhyaḥ) |
| Genitive | मुक्त्याः / मुक्तेः (muktyāḥ / mukteḥ) | मुक्त्योः (muktyoḥ) | मुक्तीनाम् (muktīnām) |
| Locative | मुक्त्याम् / मुक्तौ (muktyām / muktau) | मुक्त्योः (muktyoḥ) | मुक्तिषु (muktiṣu) |
मुक्ति • (Mukti) f