Borrowed from Sanskrit मौर्य (maurya).
मौर्य • (maurya) m (Urdu spelling موریا)
singular | |
---|---|
direct | मौर्य maurya |
oblique | मौर्य maurya |
vocative | मौर्य maurya |
Originally an adjective form of मयूर (mayū́ra, “peacock”)
मौर्य • (maurya) stem, m
Masculine a-stem declension of मौर्य (maurya) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | मौर्यः mauryaḥ |
मौर्यौ / मौर्या¹ mauryau / mauryā¹ |
मौर्याः / मौर्यासः¹ mauryāḥ / mauryāsaḥ¹ |
Vocative | मौर्य maurya |
मौर्यौ / मौर्या¹ mauryau / mauryā¹ |
मौर्याः / मौर्यासः¹ mauryāḥ / mauryāsaḥ¹ |
Accusative | मौर्यम् mauryam |
मौर्यौ / मौर्या¹ mauryau / mauryā¹ |
मौर्यान् mauryān |
Instrumental | मौर्येण mauryeṇa |
मौर्याभ्याम् mauryābhyām |
मौर्यैः / मौर्येभिः¹ mauryaiḥ / mauryebhiḥ¹ |
Dative | मौर्याय mauryāya |
मौर्याभ्याम् mauryābhyām |
मौर्येभ्यः mauryebhyaḥ |
Ablative | मौर्यात् mauryāt |
मौर्याभ्याम् mauryābhyām |
मौर्येभ्यः mauryebhyaḥ |
Genitive | मौर्यस्य mauryasya |
मौर्ययोः mauryayoḥ |
मौर्याणाम् mauryāṇām |
Locative | मौर्ये maurye |
मौर्ययोः mauryayoḥ |
मौर्येषु mauryeṣu |
Notes |
|