From the root यक्ष् (yakṣ, “to appear, show oneself”), related to Persian نشان (nešân, “sign, mark”); see there for more on the Indo-Iranian root.
Various other proposals have been suggested, such as an s-extension of यजति (yajati, “to worship; to sacrifice”), or a connection to याशु (yāśu, “sexual effusion, embrace”); these are phonetically and/or semantically unconvincing.
यक्ष • (yakṣá) stem, n
Neuter a-stem declension of यक्ष (yakṣá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | यक्षम् yakṣám |
यक्षे yakṣé |
यक्षाणि / यक्षा¹ yakṣā́ṇi / yakṣā́¹ |
Vocative | यक्ष yákṣa |
यक्षे yákṣe |
यक्षाणि / यक्षा¹ yákṣāṇi / yákṣā¹ |
Accusative | यक्षम् yakṣám |
यक्षे yakṣé |
यक्षाणि / यक्षा¹ yakṣā́ṇi / yakṣā́¹ |
Instrumental | यक्षेण yakṣéṇa |
यक्षाभ्याम् yakṣā́bhyām |
यक्षैः / यक्षेभिः¹ yakṣaíḥ / yakṣébhiḥ¹ |
Dative | यक्षाय yakṣā́ya |
यक्षाभ्याम् yakṣā́bhyām |
यक्षेभ्यः yakṣébhyaḥ |
Ablative | यक्षात् yakṣā́t |
यक्षाभ्याम् yakṣā́bhyām |
यक्षेभ्यः yakṣébhyaḥ |
Genitive | यक्षस्य yakṣásya |
यक्षयोः yakṣáyoḥ |
यक्षाणाम् yakṣā́ṇām |
Locative | यक्षे yakṣé |
यक्षयोः yakṣáyoḥ |
यक्षेषु yakṣéṣu |
Notes |
|
यक्ष • (yakṣá) stem, m
Masculine a-stem declension of यक्ष (yakṣá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | यक्षः yakṣáḥ |
यक्षौ / यक्षा¹ yakṣaú / yakṣā́¹ |
यक्षाः / यक्षासः¹ yakṣā́ḥ / yakṣā́saḥ¹ |
Vocative | यक्ष yákṣa |
यक्षौ / यक्षा¹ yákṣau / yákṣā¹ |
यक्षाः / यक्षासः¹ yákṣāḥ / yákṣāsaḥ¹ |
Accusative | यक्षम् yakṣám |
यक्षौ / यक्षा¹ yakṣaú / yakṣā́¹ |
यक्षान् yakṣā́n |
Instrumental | यक्षेण yakṣéṇa |
यक्षाभ्याम् yakṣā́bhyām |
यक्षैः / यक्षेभिः¹ yakṣaíḥ / yakṣébhiḥ¹ |
Dative | यक्षाय yakṣā́ya |
यक्षाभ्याम् yakṣā́bhyām |
यक्षेभ्यः yakṣébhyaḥ |
Ablative | यक्षात् yakṣā́t |
यक्षाभ्याम् yakṣā́bhyām |
यक्षेभ्यः yakṣébhyaḥ |
Genitive | यक्षस्य yakṣásya |
यक्षयोः yakṣáyoḥ |
यक्षाणाम् yakṣā́ṇām |
Locative | यक्षे yakṣé |
यक्षयोः yakṣáyoḥ |
यक्षेषु yakṣéṣu |
Notes |
|