From योग (yoga, “Yoga”) + -इन् (-in).
योगिन् • (yogin) stem, m (feminine योगिनी)
| Masculine in-stem declension of योगिन् (yogin) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | योगी yogī |
योगिनौ / योगिना¹ yoginau / yoginā¹ |
योगिनः yoginaḥ |
| Vocative | योगिन् yogin |
योगिनौ / योगिना¹ yoginau / yoginā¹ |
योगिनः yoginaḥ |
| Accusative | योगिनम् yoginam |
योगिनौ / योगिना¹ yoginau / yoginā¹ |
योगिनः yoginaḥ |
| Instrumental | योगिना yoginā |
योगिभ्याम् yogibhyām |
योगिभिः yogibhiḥ |
| Dative | योगिने yogine |
योगिभ्याम् yogibhyām |
योगिभ्यः yogibhyaḥ |
| Ablative | योगिनः yoginaḥ |
योगिभ्याम् yogibhyām |
योगिभ्यः yogibhyaḥ |
| Genitive | योगिनः yoginaḥ |
योगिनोः yoginoḥ |
योगिनाम् yoginām |
| Locative | योगिनि yogini |
योगिनोः yoginoḥ |
योगिषु yogiṣu |
| Notes |
| ||