Inherited from Proto-Indo-Aryan *raśmíṣ, form Proto-Indo-Iranian *raćmíš, from *rać- (“to bind, tie”), whence also रश्मन् (raśmán), रशना (raśanā́). Cognate with Middle Persian lsn' (rasan), Persian رسن (rasan). Compare also Old Armenian առասան (aṙasan), an Iranian borrowing.
रश्मि • (raśmí) stem, m (rarely f)
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | रश्मिः (raśmíḥ) | रश्मी (raśmī́) | रश्मयः (raśmáyaḥ) |
vocative | रश्मे (ráśme) | रश्मी (ráśmī) | रश्मयः (ráśmayaḥ) |
accusative | रश्मिम् (raśmím) | रश्मी (raśmī́) | रश्मीन् (raśmī́n) |
instrumental | रश्मिना (raśmínā) रश्म्या¹ (raśmyā́¹) |
रश्मिभ्याम् (raśmíbhyām) | रश्मिभिः (raśmíbhiḥ) |
dative | रश्मये (raśmáye) | रश्मिभ्याम् (raśmíbhyām) | रश्मिभ्यः (raśmíbhyaḥ) |
ablative | रश्मेः (raśméḥ) | रश्मिभ्याम् (raśmíbhyām) | रश्मिभ्यः (raśmíbhyaḥ) |
genitive | रश्मेः (raśméḥ) | रश्म्योः (raśmyóḥ) | रश्मीनाम् (raśmīnā́m) |
locative | रश्मौ (raśmaú) रश्मा¹ (raśmā́¹) |
रश्म्योः (raśmyóḥ) | रश्मिषु (raśmíṣu) |
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | रश्मिः (raśmíḥ) | रश्मी (raśmī́) | रश्मयः (raśmáyaḥ) |
vocative | रश्मे (ráśme) | रश्मी (ráśmī) | रश्मयः (ráśmayaḥ) |
accusative | रश्मिम् (raśmím) | रश्मी (raśmī́) | रश्मीः (raśmī́ḥ) |
instrumental | रश्म्या (raśmyā́) रश्मी¹ (raśmī́¹) |
रश्मिभ्याम् (raśmíbhyām) | रश्मिभिः (raśmíbhiḥ) |
dative | रश्मये (raśmáye) रश्म्यै² (raśmyaí²) रश्मी¹ (raśmī́¹) |
रश्मिभ्याम् (raśmíbhyām) | रश्मिभ्यः (raśmíbhyaḥ) |
ablative | रश्मेः (raśméḥ) रश्म्याः² (raśmyā́ḥ²) रश्म्यै³ (raśmyaí³) |
रश्मिभ्याम् (raśmíbhyām) | रश्मिभ्यः (raśmíbhyaḥ) |
genitive | रश्मेः (raśméḥ) रश्म्याः² (raśmyā́ḥ²) रश्म्यै³ (raśmyaí³) |
रश्म्योः (raśmyóḥ) | रश्मीनाम् (raśmīnā́m) |
locative | रश्मौ (raśmaú) रश्म्याम्² (raśmyā́m²) रश्मा¹ (raśmā́¹) |
रश्म्योः (raśmyóḥ) | रश्मिषु (raśmíṣu) |
Borrowed terms