Learned borrowing from Sanskrit राजवंश (rājavaṃśa).
राजवंश • (rājvañś) m
Compound of राज (rāja, “king”) + वंश (vaṃśá, “clan”).
राजवंश • (rājavaṃśa) stem, m
Masculine a-stem declension of राजवंश (rājavaṃśa) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | राजवंशः rājavaṃśaḥ |
राजवंशौ / राजवंशा¹ rājavaṃśau / rājavaṃśā¹ |
राजवंशाः / राजवंशासः¹ rājavaṃśāḥ / rājavaṃśāsaḥ¹ |
Vocative | राजवंश rājavaṃśa |
राजवंशौ / राजवंशा¹ rājavaṃśau / rājavaṃśā¹ |
राजवंशाः / राजवंशासः¹ rājavaṃśāḥ / rājavaṃśāsaḥ¹ |
Accusative | राजवंशम् rājavaṃśam |
राजवंशौ / राजवंशा¹ rājavaṃśau / rājavaṃśā¹ |
राजवंशान् rājavaṃśān |
Instrumental | राजवंशेन rājavaṃśena |
राजवंशाभ्याम् rājavaṃśābhyām |
राजवंशैः / राजवंशेभिः¹ rājavaṃśaiḥ / rājavaṃśebhiḥ¹ |
Dative | राजवंशाय rājavaṃśāya |
राजवंशाभ्याम् rājavaṃśābhyām |
राजवंशेभ्यः rājavaṃśebhyaḥ |
Ablative | राजवंशात् rājavaṃśāt |
राजवंशाभ्याम् rājavaṃśābhyām |
राजवंशेभ्यः rājavaṃśebhyaḥ |
Genitive | राजवंशस्य rājavaṃśasya |
राजवंशयोः rājavaṃśayoḥ |
राजवंशानाम् rājavaṃśānām |
Locative | राजवंशे rājavaṃśe |
राजवंशयोः rājavaṃśayoḥ |
राजवंशेषु rājavaṃśeṣu |
Notes |
|