रुद्र

Hello, you have come here looking for the meaning of the word रुद्र. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word रुद्र, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say रुद्र in singular and plural. Everything you need to know about the word रुद्र you have here. The definition of the word रुद्र will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofरुद्र, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: रौद्र

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology

    Possibly from the root रुद् (rud, to roar) +‎ -र (-ra), but this could be a later folk etymology of the name of the god. Mayrhofer suggest a connection with रोदसी (ródasī, dual), of unclear meaning.

    Pronunciation

    Adjective

    रु॒द्र (rudrá) stem (root रुद्)

    1. roaring, howling

    Declension

    Masculine a-stem declension of रुद्र (rudra)
    Singular Dual Plural
    Nominative रुद्रः
    rudraḥ
    रुद्रौ / रुद्रा¹
    rudrau / rudrā¹
    रुद्राः / रुद्रासः¹
    rudrāḥ / rudrāsaḥ¹
    Vocative रुद्र
    rudra
    रुद्रौ / रुद्रा¹
    rudrau / rudrā¹
    रुद्राः / रुद्रासः¹
    rudrāḥ / rudrāsaḥ¹
    Accusative रुद्रम्
    rudram
    रुद्रौ / रुद्रा¹
    rudrau / rudrā¹
    रुद्रान्
    rudrān
    Instrumental रुद्रेण
    rudreṇa
    रुद्राभ्याम्
    rudrābhyām
    रुद्रैः / रुद्रेभिः¹
    rudraiḥ / rudrebhiḥ¹
    Dative रुद्राय
    rudrāya
    रुद्राभ्याम्
    rudrābhyām
    रुद्रेभ्यः
    rudrebhyaḥ
    Ablative रुद्रात्
    rudrāt
    रुद्राभ्याम्
    rudrābhyām
    रुद्रेभ्यः
    rudrebhyaḥ
    Genitive रुद्रस्य
    rudrasya
    रुद्रयोः
    rudrayoḥ
    रुद्राणाम्
    rudrāṇām
    Locative रुद्रे
    rudre
    रुद्रयोः
    rudrayoḥ
    रुद्रेषु
    rudreṣu
    Notes
    • ¹Vedic
    Feminine ī-stem declension of रुद्री (rudrī)
    Singular Dual Plural
    Nominative रुद्री
    rudrī
    रुद्र्यौ / रुद्री¹
    rudryau / rudrī¹
    रुद्र्यः / रुद्रीः¹
    rudryaḥ / rudrīḥ¹
    Vocative रुद्रि
    rudri
    रुद्र्यौ / रुद्री¹
    rudryau / rudrī¹
    रुद्र्यः / रुद्रीः¹
    rudryaḥ / rudrīḥ¹
    Accusative रुद्रीम्
    rudrīm
    रुद्र्यौ / रुद्री¹
    rudryau / rudrī¹
    रुद्रीः
    rudrīḥ
    Instrumental रुद्र्या
    rudryā
    रुद्रीभ्याम्
    rudrībhyām
    रुद्रीभिः
    rudrībhiḥ
    Dative रुद्र्यै
    rudryai
    रुद्रीभ्याम्
    rudrībhyām
    रुद्रीभ्यः
    rudrībhyaḥ
    Ablative रुद्र्याः / रुद्र्यै²
    rudryāḥ / rudryai²
    रुद्रीभ्याम्
    rudrībhyām
    रुद्रीभ्यः
    rudrībhyaḥ
    Genitive रुद्र्याः / रुद्र्यै²
    rudryāḥ / rudryai²
    रुद्र्योः
    rudryoḥ
    रुद्रीणाम्
    rudrīṇām
    Locative रुद्र्याम्
    rudryām
    रुद्र्योः
    rudryoḥ
    रुद्रीषु
    rudrīṣu
    Notes
    • ¹Vedic
    • ²Brāhmaṇas
    Neuter a-stem declension of रुद्र (rudra)
    Singular Dual Plural
    Nominative रुद्रम्
    rudram
    रुद्रे
    rudre
    रुद्राणि / रुद्रा¹
    rudrāṇi / rudrā¹
    Vocative रुद्र
    rudra
    रुद्रे
    rudre
    रुद्राणि / रुद्रा¹
    rudrāṇi / rudrā¹
    Accusative रुद्रम्
    rudram
    रुद्रे
    rudre
    रुद्राणि / रुद्रा¹
    rudrāṇi / rudrā¹
    Instrumental रुद्रेण
    rudreṇa
    रुद्राभ्याम्
    rudrābhyām
    रुद्रैः / रुद्रेभिः¹
    rudraiḥ / rudrebhiḥ¹
    Dative रुद्राय
    rudrāya
    रुद्राभ्याम्
    rudrābhyām
    रुद्रेभ्यः
    rudrebhyaḥ
    Ablative रुद्रात्
    rudrāt
    रुद्राभ्याम्
    rudrābhyām
    रुद्रेभ्यः
    rudrebhyaḥ
    Genitive रुद्रस्य
    rudrasya
    रुद्रयोः
    rudrayoḥ
    रुद्राणाम्
    rudrāṇām
    Locative रुद्रे
    rudre
    रुद्रयोः
    rudrayoḥ
    रुद्रेषु
    rudreṣu
    Notes
    • ¹Vedic

    Noun

    रु॒द्र (rudrá) stemm (root रुद्) (metrical Vedic sometimes rudará)

    1. (Vedic religion) Rudra, father of the Maruts, deity of the winds and storms.
      • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 1.114.3:
        अ॒श्याम॑ ते सुम॒तिं दे॑वय॒ज्यया॑ क्ष॒यद्वी॑रस्य॒ तव॑ रुद्र मीढ्वः।
        सु॒म्ना॒यन्निद्विशो॑ अ॒स्माक॒मा च॒रारि॑ष्टवीरा जुहवाम ते ह॒विः॥
        aśyā́ma te sumatíṃ devayajyáyā kṣayádvīrasya táva rudra mīḍhvaḥ.
        sumnāyánnídvíśo asmā́kamā́ carā́riṣṭavīrā juhavāma te havíḥ.
        Rudra, showerer of benefits, may we obtain, through our worship of the gods, the favour of you, who are the destroyer of heroes;come to our posterity, purposing to promote their happiness, while we, having our sons in safety, offer you oblations.
    2. roarer or howler.
    3. The number ‘eleven’ (from the 11 rudras).
    4. The eleventh.
    5. (music) a kind of stringed instrument (cf. रुद्री and रुद्रवीणा)

    Declension

    Masculine a-stem declension of रुद्र (rudrá)
    Singular Dual Plural
    Nominative रुद्रः
    rudráḥ
    रुद्रौ / रुद्रा¹
    rudraú / rudrā́¹
    रुद्राः / रुद्रासः¹
    rudrā́ḥ / rudrā́saḥ¹
    Vocative रुद्र
    rúdra
    रुद्रौ / रुद्रा¹
    rúdrau / rúdrā¹
    रुद्राः / रुद्रासः¹
    rúdrāḥ / rúdrāsaḥ¹
    Accusative रुद्रम्
    rudrám
    रुद्रौ / रुद्रा¹
    rudraú / rudrā́¹
    रुद्रान्
    rudrā́n
    Instrumental रुद्रेण
    rudréṇa
    रुद्राभ्याम्
    rudrā́bhyām
    रुद्रैः / रुद्रेभिः¹
    rudraíḥ / rudrébhiḥ¹
    Dative रुद्राय
    rudrā́ya
    रुद्राभ्याम्
    rudrā́bhyām
    रुद्रेभ्यः
    rudrébhyaḥ
    Ablative रुद्रात्
    rudrā́t
    रुद्राभ्याम्
    rudrā́bhyām
    रुद्रेभ्यः
    rudrébhyaḥ
    Genitive रुद्रस्य
    rudrásya
    रुद्रयोः
    rudráyoḥ
    रुद्राणाम्
    rudrā́ṇām
    Locative रुद्रे
    rudré
    रुद्रयोः
    rudráyoḥ
    रुद्रेषु
    rudréṣu
    Notes
    • ¹Vedic

    Derived terms

    References

    • Monier Williams (1899) “रुद्र”, in A Sanskrit–English Dictionary, , new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 883, columns 1-2.
    • Mayrhofer, Manfred (1996) “rudrá-”, in Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan]‎ (in German), volume 2, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, pages 452-3