Borrowed from Sanskrit रुद्राक्ष (rudrākṣa).
रुद्राक्ष • (rudrākṣ) m (Urdu spelling رُدراکش)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | रुद्राक्ष rudrākṣ |
रुद्राक्ष rudrākṣ |
| oblique | रुद्राक्ष rudrākṣ |
रुद्राक्षों rudrākṣõ |
| vocative | रुद्राक्ष rudrākṣ |
रुद्राक्षो rudrākṣo |
Compound of रुद्र (rudra, “Shiva”) + अक्ष (akṣa, “die”).
रुद्राक्ष • (rudrākṣa) stem, m
| Masculine a-stem declension of रुद्राक्ष (rudrākṣa) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | रुद्राक्षः rudrākṣaḥ |
रुद्राक्षौ / रुद्राक्षा¹ rudrākṣau / rudrākṣā¹ |
रुद्राक्षाः / रुद्राक्षासः¹ rudrākṣāḥ / rudrākṣāsaḥ¹ |
| Vocative | रुद्राक्ष rudrākṣa |
रुद्राक्षौ / रुद्राक्षा¹ rudrākṣau / rudrākṣā¹ |
रुद्राक्षाः / रुद्राक्षासः¹ rudrākṣāḥ / rudrākṣāsaḥ¹ |
| Accusative | रुद्राक्षम् rudrākṣam |
रुद्राक्षौ / रुद्राक्षा¹ rudrākṣau / rudrākṣā¹ |
रुद्राक्षान् rudrākṣān |
| Instrumental | रुद्राक्षेण rudrākṣeṇa |
रुद्राक्षाभ्याम् rudrākṣābhyām |
रुद्राक्षैः / रुद्राक्षेभिः¹ rudrākṣaiḥ / rudrākṣebhiḥ¹ |
| Dative | रुद्राक्षाय rudrākṣāya |
रुद्राक्षाभ्याम् rudrākṣābhyām |
रुद्राक्षेभ्यः rudrākṣebhyaḥ |
| Ablative | रुद्राक्षात् rudrākṣāt |
रुद्राक्षाभ्याम् rudrākṣābhyām |
रुद्राक्षेभ्यः rudrākṣebhyaḥ |
| Genitive | रुद्राक्षस्य rudrākṣasya |
रुद्राक्षयोः rudrākṣayoḥ |
रुद्राक्षाणाम् rudrākṣāṇām |
| Locative | रुद्राक्षे rudrākṣe |
रुद्राक्षयोः rudrākṣayoḥ |
रुद्राक्षेषु rudrākṣeṣu |
| Notes |
| ||
Borrowed terms