Learned borrowing from Sanskrit वमन (vamana).
From the root वम् (vam, “to vomit”) + -अन (-ana).
वमन • (vamana) stem, n
Neuter a-stem declension of वमन (vamana) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | वमनम् vamanam |
वमने vamane |
वमनानि / वमना¹ vamanāni / vamanā¹ |
Vocative | वमन vamana |
वमने vamane |
वमनानि / वमना¹ vamanāni / vamanā¹ |
Accusative | वमनम् vamanam |
वमने vamane |
वमनानि / वमना¹ vamanāni / vamanā¹ |
Instrumental | वमनेन vamanena |
वमनाभ्याम् vamanābhyām |
वमनैः / वमनेभिः¹ vamanaiḥ / vamanebhiḥ¹ |
Dative | वमनाय vamanāya |
वमनाभ्याम् vamanābhyām |
वमनेभ्यः vamanebhyaḥ |
Ablative | वमनात् vamanāt |
वमनाभ्याम् vamanābhyām |
वमनेभ्यः vamanebhyaḥ |
Genitive | वमनस्य vamanasya |
वमनयोः vamanayoḥ |
वमनानाम् vamanānām |
Locative | वमने vamane |
वमनयोः vamanayoḥ |
वमनेषु vamaneṣu |
Notes |
|
वमन • (vamana) stem, m
Masculine a-stem declension of वमन (vamana) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | वमनः vamanaḥ |
वमनौ / वमना¹ vamanau / vamanā¹ |
वमनाः / वमनासः¹ vamanāḥ / vamanāsaḥ¹ |
Vocative | वमन vamana |
वमनौ / वमना¹ vamanau / vamanā¹ |
वमनाः / वमनासः¹ vamanāḥ / vamanāsaḥ¹ |
Accusative | वमनम् vamanam |
वमनौ / वमना¹ vamanau / vamanā¹ |
वमनान् vamanān |
Instrumental | वमनेन vamanena |
वमनाभ्याम् vamanābhyām |
वमनैः / वमनेभिः¹ vamanaiḥ / vamanebhiḥ¹ |
Dative | वमनाय vamanāya |
वमनाभ्याम् vamanābhyām |
वमनेभ्यः vamanebhyaḥ |
Ablative | वमनात् vamanāt |
वमनाभ्याम् vamanābhyām |
वमनेभ्यः vamanebhyaḥ |
Genitive | वमनस्य vamanasya |
वमनयोः vamanayoḥ |
वमनानाम् vamanānām |
Locative | वमने vamane |
वमनयोः vamanayoḥ |
वमनेषु vamaneṣu |
Notes |
|