From Proto-Indo-European *h₁wogʷʰ-ét, from *h₁wegʷʰ- (“to pray, to praise”). Cognate with Ancient Greek εὔχομαι (eúkhomai, “to pray”).
वाघत् • (vāghát) stem, m
Masculine at-stem declension of वाघत् (vāghát) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | वाघत् vāghát |
वाघतौ / वाघता¹ vāghátau / vāghátā¹ |
वाघतः vāghátaḥ |
Vocative | वाघत् vā́ghat |
वाघतौ / वाघता¹ vā́ghatau / vā́ghatā¹ |
वाघतः vā́ghataḥ |
Accusative | वाघतम् vāghátam |
वाघतौ / वाघता¹ vāghátau / vāghátā¹ |
वाघतः vāghátaḥ |
Instrumental | वाघता vāghátā |
वाघद्भ्याम् vāghádbhyām |
वाघद्भिः vāghádbhiḥ |
Dative | वाघते vāgháte |
वाघद्भ्याम् vāghádbhyām |
वाघद्भ्यः vāghádbhyaḥ |
Ablative | वाघतः vāghátaḥ |
वाघद्भ्याम् vāghádbhyām |
वाघद्भ्यः vāghádbhyaḥ |
Genitive | वाघतः vāghátaḥ |
वाघतोः vāghátoḥ |
वाघताम् vāghátām |
Locative | वाघति vāgháti |
वाघतोः vāghátoḥ |
वाघत्सु vāghátsu |
Notes |
|