वानर

Hello, you have come here looking for the meaning of the word वानर. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word वानर, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say वानर in singular and plural. Everything you need to know about the word वानर you have here. The definition of the word वानर will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofवानर, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit वानर (vānara). Doublet of बंदर (bandar).

Pronunciation

  • (Delhi) IPA(key): /ʋɑː.nəɾ/,

Noun

वानर (vānarm (Urdu spelling وانر)

  1. monkey, ape, primate
    Synonym: बंदर (bandar)

Declension

Hypernyms

References

  • Turner, Ralph Lilley (1969–1985) “vānara”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press

Marathi

Marathi Wikipedia has an article on:
Wikipedia mr

Etymology

नपुसकलिंग (napusakliṅga): वानर n (vānar)
स्त्रीलिंग (strīliṅga): वानरी f (vānrī)

Borrowed from Sanskrit वानर (vānara).

Pronunciation

Noun

वानर (vānarn

  1. monkey, baboon
    Synonym: माकड (mākaḍ) (more common)

See also

References

Pali

Alternative forms

Noun

वानर m

  1. Devanagari script form of vānara (monkey)

Declension

Sanskrit

Alternative forms

Etymology

Unknown; possibly from वन (vána, forest) +‎ नर (nára, man). Monier considers it to be a vṛddhi derivative of वनर (vanara, (something) relating to forest), from वन (vána, forest) +‎ -र (-ra, adjectival suffix). Cognate with Pashto ونهنر (wëna-nar, "woodsman").

Pronunciation

Noun

वानर (vānara) stemm

  1. monkey; any such ape
    • c. 400 BCE, Mahābhārata 1.60.7:
      राक्षसास्तु पुलस्तयस्य वानरा किंनरास्तथा।
      यक्षाश्च मनुजव्याघ्र पुत्रास्तस्य च धीमतः।
      पुलहस्य मृगाः सिंहा व्याघ्राः किंपुरुषास्तथा ॥
      rākṣasāstu pulastayasya vānarā kiṃnarāstathā.
      yakṣāśca manujavyāghra putrāstasya ca dhīmataḥ.
      pulahasya mṛgāḥ siṃhā vyāghrāḥ kiṃpuruṣāstathā.
    • c. 800 CE – 1100, Agni Purāṇa 8.8:
      इत्युक्तवा स गतो रामं नत्वोवाच हरीश्वरः।
      आनीता वानराः सर्वे सीतायाश च गवेषणे॥
      ityuktavā sa gato rāmaṃ natvovāca harīśvaraḥ.
      ānītā vānarāḥ sarve sītāyāśa ca gaveṣaṇe.

Declension

Masculine a-stem declension of वानर
singular dual plural
nominative वानरः (vānaraḥ) वानरौ (vānarau)
वानरा¹ (vānarā¹)
वानराः (vānarāḥ)
वानरासः¹ (vānarāsaḥ¹)
vocative वानर (vānara) वानरौ (vānarau)
वानरा¹ (vānarā¹)
वानराः (vānarāḥ)
वानरासः¹ (vānarāsaḥ¹)
accusative वानरम् (vānaram) वानरौ (vānarau)
वानरा¹ (vānarā¹)
वानरान् (vānarān)
instrumental वानरेण (vānareṇa) वानराभ्याम् (vānarābhyām) वानरैः (vānaraiḥ)
वानरेभिः¹ (vānarebhiḥ¹)
dative वानराय (vānarāya) वानराभ्याम् (vānarābhyām) वानरेभ्यः (vānarebhyaḥ)
ablative वानरात् (vānarāt) वानराभ्याम् (vānarābhyām) वानरेभ्यः (vānarebhyaḥ)
genitive वानरस्य (vānarasya) वानरयोः (vānarayoḥ) वानराणाम् (vānarāṇām)
locative वानरे (vānare) वानरयोः (vānarayoḥ) वानरेषु (vānareṣu)
  • ¹Vedic

Adjective

वानर (vānara) stem

  1. belonging to an ape or monkey, monkey-like

Declension

Masculine a-stem declension of वानर
singular dual plural
nominative वानरः (vānaraḥ) वानरौ (vānarau)
वानरा¹ (vānarā¹)
वानराः (vānarāḥ)
वानरासः¹ (vānarāsaḥ¹)
vocative वानर (vānara) वानरौ (vānarau)
वानरा¹ (vānarā¹)
वानराः (vānarāḥ)
वानरासः¹ (vānarāsaḥ¹)
accusative वानरम् (vānaram) वानरौ (vānarau)
वानरा¹ (vānarā¹)
वानरान् (vānarān)
instrumental वानरेण (vānareṇa) वानराभ्याम् (vānarābhyām) वानरैः (vānaraiḥ)
वानरेभिः¹ (vānarebhiḥ¹)
dative वानराय (vānarāya) वानराभ्याम् (vānarābhyām) वानरेभ्यः (vānarebhyaḥ)
ablative वानरात् (vānarāt) वानराभ्याम् (vānarābhyām) वानरेभ्यः (vānarebhyaḥ)
genitive वानरस्य (vānarasya) वानरयोः (vānarayoḥ) वानराणाम् (vānarāṇām)
locative वानरे (vānare) वानरयोः (vānarayoḥ) वानरेषु (vānareṣu)
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of वानरा
singular dual plural
nominative वानरा (vānarā) वानरे (vānare) वानराः (vānarāḥ)
vocative वानरे (vānare) वानरे (vānare) वानराः (vānarāḥ)
accusative वानराम् (vānarām) वानरे (vānare) वानराः (vānarāḥ)
instrumental वानरया (vānarayā)
वानरा¹ (vānarā¹)
वानराभ्याम् (vānarābhyām) वानराभिः (vānarābhiḥ)
dative वानरायै (vānarāyai) वानराभ्याम् (vānarābhyām) वानराभ्यः (vānarābhyaḥ)
ablative वानरायाः (vānarāyāḥ)
वानरायै² (vānarāyai²)
वानराभ्याम् (vānarābhyām) वानराभ्यः (vānarābhyaḥ)
genitive वानरायाः (vānarāyāḥ)
वानरायै² (vānarāyai²)
वानरयोः (vānarayoḥ) वानराणाम् (vānarāṇām)
locative वानरायाम् (vānarāyām) वानरयोः (vānarayoḥ) वानरासु (vānarāsu)
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of वानर
singular dual plural
nominative वानरम् (vānaram) वानरे (vānare) वानराणि (vānarāṇi)
वानरा¹ (vānarā¹)
vocative वानर (vānara) वानरे (vānare) वानराणि (vānarāṇi)
वानरा¹ (vānarā¹)
accusative वानरम् (vānaram) वानरे (vānare) वानराणि (vānarāṇi)
वानरा¹ (vānarā¹)
instrumental वानरेण (vānareṇa) वानराभ्याम् (vānarābhyām) वानरैः (vānaraiḥ)
वानरेभिः¹ (vānarebhiḥ¹)
dative वानराय (vānarāya) वानराभ्याम् (vānarābhyām) वानरेभ्यः (vānarebhyaḥ)
ablative वानरात् (vānarāt) वानराभ्याम् (vānarābhyām) वानरेभ्यः (vānarebhyaḥ)
genitive वानरस्य (vānarasya) वानरयोः (vānarayoḥ) वानराणाम् (vānarāṇām)
locative वानरे (vānare) वानरयोः (vānarayoḥ) वानरेषु (vānareṣu)
  • ¹Vedic

Descendants