From वृत्ति (vṛtti, “profession, job”).
वार्त्ता • (vārttā) stem, f
Feminine ā-stem declension of वार्त्ता (vārttā) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | वार्त्ता vārttā |
वार्त्ते vārtte |
वार्त्ताः vārttāḥ |
Vocative | वार्त्ते vārtte |
वार्त्ते vārtte |
वार्त्ताः vārttāḥ |
Accusative | वार्त्ताम् vārttām |
वार्त्ते vārtte |
वार्त्ताः vārttāḥ |
Instrumental | वार्त्तया / वार्त्ता¹ vārttayā / vārttā¹ |
वार्त्ताभ्याम् vārttābhyām |
वार्त्ताभिः vārttābhiḥ |
Dative | वार्त्तायै vārttāyai |
वार्त्ताभ्याम् vārttābhyām |
वार्त्ताभ्यः vārttābhyaḥ |
Ablative | वार्त्तायाः / वार्त्तायै² vārttāyāḥ / vārttāyai² |
वार्त्ताभ्याम् vārttābhyām |
वार्त्ताभ्यः vārttābhyaḥ |
Genitive | वार्त्तायाः / वार्त्तायै² vārttāyāḥ / vārttāyai² |
वार्त्तयोः vārttayoḥ |
वार्त्तानाम् vārttānām |
Locative | वार्त्तायाम् vārttāyām |
वार्त्तयोः vārttayoḥ |
वार्त्तासु vārttāsu |
Notes |
|