वाहन

Hindi

वाहन • (vāhan) m

Declension of वाहन (masc cons-stem)

From the root वह् (vah) +‎ -अन (-ana); see वहन (vahana).

वाहन • (vā́hana) stem, n

Neuter a-stem declension of वाहन (vā́hana)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	वाहनम् vā́hanam	वाहने vā́hane	वाहनानि / वाहना¹ vā́hanāni / vā́hanā¹
Vocative	वाहन vā́hana	वाहने vā́hane	वाहनानि / वाहना¹ vā́hanāni / vā́hanā¹
Accusative	वाहनम् vā́hanam	वाहने vā́hane	वाहनानि / वाहना¹ vā́hanāni / vā́hanā¹
Instrumental	वाहनेन vā́hanena	वाहनाभ्याम् vā́hanābhyām	वाहनैः / वाहनेभिः¹ vā́hanaiḥ / vā́hanebhiḥ¹
Dative	वाहनाय vā́hanāya	वाहनाभ्याम् vā́hanābhyām	वाहनेभ्यः vā́hanebhyaḥ
Ablative	वाहनात् vā́hanāt	वाहनाभ्याम् vā́hanābhyām	वाहनेभ्यः vā́hanebhyaḥ
Genitive	वाहनस्य vā́hanasya	वाहनयोः vā́hanayoḥ	वाहनानाम् vā́hanānām
Locative	वाहने vā́hane	वाहनयोः vā́hanayoḥ	वाहनेषु vā́haneṣu
Notes	¹Vedic

→ Hindi: वाहन (vāhan)
→ Indonesian: wahana
→ Kannada: ವಾಹನ (vāhana)
→ Malayalam: വാഹനം (vāhanaṁ)
→ Old Javanese: wāhana
- Javanese: ꦮꦲꦤ (wahana)
  - → Indonesian: Wahono
- → Balinese: ᬯᬳᬦ (wahana)
→ Tamil: வாகனம் (vākaṉam)
→ Telugu: వాహనము (vāhanamu)

वाहन • (vāhana) stem

c. 600 BCE – 400 BCE, Pāṇini, Aṣṭhādhyāyī 8.4.8:
वाहनं आहितात् ।
vāhanaṃ āhitāt.