Borrowed from Sanskrit विकार (vikāra), from वि- (vi-) + कार (kāra).
विकार • (vikār) m
वि- (vi-, “the syllable "vi"”) + कार (kāra, “sound”)
विकार • (vikāra) stem, m
Masculine a-stem declension of विकार | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | विकारः (vikāraḥ) | ||
Gen. sg. | विकारस्य (vikārasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | विकारः (vikāraḥ) | विकारौ (vikārau) | विकाराः (vikārāḥ) |
Vocative | विकार (vikāra) | विकारौ (vikārau) | विकाराः (vikārāḥ) |
Accusative | विकारम् (vikāram) | विकारौ (vikārau) | विकारान् (vikārān) |
Instrumental | विकारेण (vikāreṇa) | विकाराभ्याम् (vikārābhyām) | विकारैः (vikāraiḥ) |
Dative | विकाराय (vikārāya) | विकाराभ्याम् (vikārābhyām) | विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ) |
Ablative | विकारात् (vikārāt) | विकाराभ्याम् (vikārābhyām) | विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ) |
Genitive | विकारस्य (vikārasya) | विकारयोः (vikārayoḥ) | विकाराणाम् (vikārāṇām) |
Locative | विकारे (vikāre) | विकारयोः (vikārayoḥ) | विकारेषु (vikāreṣu) |
From विकोति (vikaroti, “to make different, become different”).
विकार • (vikāra) stem, m
Masculine a-stem declension of विकार | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | विकारः (vikāraḥ) | ||
Gen. sg. | विकारस्य (vikārasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | विकारः (vikāraḥ) | विकारौ (vikārau) | विकाराः (vikārāḥ) |
Vocative | विकार (vikāra) | विकारौ (vikārau) | विकाराः (vikārāḥ) |
Accusative | विकारम् (vikāram) | विकारौ (vikārau) | विकारान् (vikārān) |
Instrumental | विकारेण (vikāreṇa) | विकाराभ्याम् (vikārābhyām) | विकारैः (vikāraiḥ) |
Dative | विकाराय (vikārāya) | विकाराभ्याम् (vikārābhyām) | विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ) |
Ablative | विकारात् (vikārāt) | विकाराभ्याम् (vikārābhyām) | विकारेभ्यः (vikārebhyaḥ) |
Genitive | विकारस्य (vikārasya) | विकारयोः (vikārayoḥ) | विकाराणाम् (vikārāṇām) |
Locative | विकारे (vikāre) | विकारयोः (vikārayoḥ) | विकारेषु (vikāreṣu) |