Compound of विश्वा (víśvā, “world”) + मित्र (mitrá, “friend”), literally “friend of the world”.
विश्वामित्र • (viśvāmitrá) stem, m
Masculine a-stem declension of विश्वामित्र (viśvāmitrá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | विश्वामित्रः viśvāmitráḥ |
विश्वामित्रौ / विश्वामित्रा¹ viśvāmitraú / viśvāmitrā́¹ |
विश्वामित्राः / विश्वामित्रासः¹ viśvāmitrā́ḥ / viśvāmitrā́saḥ¹ |
Vocative | विश्वामित्र víśvāmitra |
विश्वामित्रौ / विश्वामित्रा¹ víśvāmitrau / víśvāmitrā¹ |
विश्वामित्राः / विश्वामित्रासः¹ víśvāmitrāḥ / víśvāmitrāsaḥ¹ |
Accusative | विश्वामित्रम् viśvāmitrám |
विश्वामित्रौ / विश्वामित्रा¹ viśvāmitraú / viśvāmitrā́¹ |
विश्वामित्रान् viśvāmitrā́n |
Instrumental | विश्वामित्रेण viśvāmitréṇa |
विश्वामित्राभ्याम् viśvāmitrā́bhyām |
विश्वामित्रैः / विश्वामित्रेभिः¹ viśvāmitraíḥ / viśvāmitrébhiḥ¹ |
Dative | विश्वामित्राय viśvāmitrā́ya |
विश्वामित्राभ्याम् viśvāmitrā́bhyām |
विश्वामित्रेभ्यः viśvāmitrébhyaḥ |
Ablative | विश्वामित्रात् viśvāmitrā́t |
विश्वामित्राभ्याम् viśvāmitrā́bhyām |
विश्वामित्रेभ्यः viśvāmitrébhyaḥ |
Genitive | विश्वामित्रस्य viśvāmitrásya |
विश्वामित्रयोः viśvāmitráyoḥ |
विश्वामित्राणाम् viśvāmitrā́ṇām |
Locative | विश्वामित्रे viśvāmitré |
विश्वामित्रयोः viśvāmitráyoḥ |
विश्वामित्रेषु viśvāmitréṣu |
Notes |
|