वेद

Hello, you have come here looking for the meaning of the word वेद. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word वेद, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say वेद in singular and plural. Everything you need to know about the word वेद you have here. The definition of the word वेद will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofवेद, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit वेद (veda).

Pronunciation

Proper noun

वेद (vedm

  1. (Hinduism) the Veda (the holy works of Hinduism)

Declension

Pali

Alternative forms

Noun

वेद m

  1. Devanagari script form of veda (knowledge)

Declension

Sanskrit

Alternative forms

Pronunciation

Etymology 1

From the root विद् (vid), lemma वेत्ति (vetti, to know, understand), itself from Proto-Indo-European *weyd-.

Noun

वेद (véda) stemm

  1. knowledge, true or sacred knowledge or lore, knowledge of ritual
    • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 8.19.5:
      यः स॒मिधा॒ य आहु॑ती॒ यो वेदे॑न द॒दाश॒ मर्तो॑ अ॒ग्नये॑।
      यो नम॑सा स्वध्व॒रः॥
      yáḥ samídhā yá ā́hutī yó védena dadā́śa márto agnáye.
      yó námasā svadhvaráḥ.
      The mortal who hath ministered to Agni with oblation, fuel, ritual lore,
      And reverence, skilled in sacrifice.
  2. Veda
  3. name of the number "four"
  4. feeling, perception
  5. = वृत्त (vṛtta) (v.l. वित्त (vitta))
Declension
Masculine a-stem declension of वेद
singular dual plural
nominative वेदः (vedaḥ) वेदौ (vedau)
वेदा¹ (vedā¹)
वेदाः (vedāḥ)
वेदासः¹ (vedāsaḥ¹)
vocative वेद (veda) वेदौ (vedau)
वेदा¹ (vedā¹)
वेदाः (vedāḥ)
वेदासः¹ (vedāsaḥ¹)
accusative वेदम् (vedam) वेदौ (vedau)
वेदा¹ (vedā¹)
वेदान् (vedān)
instrumental वेदेन (vedena) वेदाभ्याम् (vedābhyām) वेदैः (vedaiḥ)
वेदेभिः¹ (vedebhiḥ¹)
dative वेदाय (vedāya) वेदाभ्याम् (vedābhyām) वेदेभ्यः (vedebhyaḥ)
ablative वेदात् (vedāt) वेदाभ्याम् (vedābhyām) वेदेभ्यः (vedebhyaḥ)
genitive वेदस्य (vedasya) वेदयोः (vedayoḥ) वेदानाम् (vedānām)
locative वेदे (vede) वेदयोः (vedayoḥ) वेदेषु (vedeṣu)
  • ¹Vedic
Derived terms
Descendants

Etymology 2

From the root विद् (vid, to find).

Noun

वेद (veda) stemm

  1. finding, obtaining, acquisition
    सुवेद (su-veda)easy to be found or obtained
Declension
Masculine a-stem declension of वेद
singular dual plural
nominative वेदः (vedaḥ) वेदौ (vedau)
वेदा¹ (vedā¹)
वेदाः (vedāḥ)
वेदासः¹ (vedāsaḥ¹)
vocative वेद (veda) वेदौ (vedau)
वेदा¹ (vedā¹)
वेदाः (vedāḥ)
वेदासः¹ (vedāsaḥ¹)
accusative वेदम् (vedam) वेदौ (vedau)
वेदा¹ (vedā¹)
वेदान् (vedān)
instrumental वेदेन (vedena) वेदाभ्याम् (vedābhyām) वेदैः (vedaiḥ)
वेदेभिः¹ (vedebhiḥ¹)
dative वेदाय (vedāya) वेदाभ्याम् (vedābhyām) वेदेभ्यः (vedebhyaḥ)
ablative वेदात् (vedāt) वेदाभ्याम् (vedābhyām) वेदेभ्यः (vedebhyaḥ)
genitive वेदस्य (vedasya) वेदयोः (vedayoḥ) वेदानाम् (vedānām)
locative वेदे (vede) वेदयोः (vedayoḥ) वेदेषु (vedeṣu)
  • ¹Vedic

Etymology 3

From Proto-Indo-European *wóyd-e ~ *wid-ḗr, perfect verb from the root *weyd- (to see).

Verb

वेद (véda) third-singular indicative (type UP, perfect, root विद्)

  1. perfect of विद् (vid): to know
Usage notes

This perfect verb has the meaning of a present.

Conjugation
Perfect: वेद (véda), विदे (vidé)
Active Mediopassive
Singular Dual Plural Singular Dual Plural
Indicative
Third वेद
véda
विदतुः
vidátuḥ
विदुः
vidúḥ
विदे
vidé
विदाते
vidā́te
विदिरे / विद्रे¹
vidiré / vidré¹
Second वेत्थ
véttha
विदथुः
vidáthuḥ
विद
vidá
वित्से
vitsé
विदाथे
vidā́the
विद्ध्वे
viddhvé
First वेद
véda
विद्व
vidvá
विद्म
vidmá
विदे
vidé
विद्वहे
vidváhe
विद्महे
vidmáhe
Participles
विद्वांस्
vidvā́ṃs
विदान
vidāná
Notes
  • ¹Vedic

Etymology 4

Perhaps connected with √वे (√ve, to weave or bind together).

Noun

वेद (vedá) stemm

  1. a tuft or bunch of strong grass (कुश (kuśa) or मुञ्ज (muñja)) made into a broom (and used for sweeping, making up the sacrificial fire etc., in rites)
Declension
Masculine a-stem declension of वेद
singular dual plural
nominative वेदः (vedaḥ) वेदौ (vedau)
वेदा¹ (vedā¹)
वेदाः (vedāḥ)
वेदासः¹ (vedāsaḥ¹)
vocative वेद (veda) वेदौ (vedau)
वेदा¹ (vedā¹)
वेदाः (vedāḥ)
वेदासः¹ (vedāsaḥ¹)
accusative वेदम् (vedam) वेदौ (vedau)
वेदा¹ (vedā¹)
वेदान् (vedān)
instrumental वेदेन (vedena) वेदाभ्याम् (vedābhyām) वेदैः (vedaiḥ)
वेदेभिः¹ (vedebhiḥ¹)
dative वेदाय (vedāya) वेदाभ्याम् (vedābhyām) वेदेभ्यः (vedebhyaḥ)
ablative वेदात् (vedāt) वेदाभ्याम् (vedābhyām) वेदेभ्यः (vedebhyaḥ)
genitive वेदस्य (vedasya) वेदयोः (vedayoḥ) वेदानाम् (vedānām)
locative वेदे (vede) वेदयोः (vedayoḥ) वेदेषु (vedeṣu)
  • ¹Vedic

Etymology 5

Proper noun

वेद (veda) stemm

  1. Name of a pupil of आयोद (āyoda).

References