Borrowed from Sanskrit वेद (veda).
वेद • (ved) m
वेद m
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | वेदो (vedo) | वेदा (vedā) |
Accusative (second) | वेदं (vedaṃ) | वेदे (vede) |
Instrumental (third) | वेदेन (vedena) | वेदेहि (vedehi) or वेदेभि (vedebhi) |
Dative (fourth) | वेदस्स (vedassa) or वेदाय (vedāya) or वेदत्थं (vedatthaṃ) | वेदानं (vedānaṃ) |
Ablative (fifth) | वेदस्मा (vedasmā) or वेदम्हा (vedamhā) or वेदा (vedā) | वेदेहि (vedehi) or वेदेभि (vedebhi) |
Genitive (sixth) | वेदस्स (vedassa) | वेदानं (vedānaṃ) |
Locative (seventh) | वेदस्मिं (vedasmiṃ) or वेदम्हि (vedamhi) or वेदे (vede) | वेदेसु (vedesu) |
Vocative (calling) | वेद (veda) | वेदा (vedā) |
From the root विद् (vid), lemma वेत्ति (vetti, “to know, understand”), itself from Proto-Indo-European *weyd-.
वेद • (véda) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | वेदः (vedaḥ) | वेदौ (vedau) वेदा¹ (vedā¹) |
वेदाः (vedāḥ) वेदासः¹ (vedāsaḥ¹) |
vocative | वेद (veda) | वेदौ (vedau) वेदा¹ (vedā¹) |
वेदाः (vedāḥ) वेदासः¹ (vedāsaḥ¹) |
accusative | वेदम् (vedam) | वेदौ (vedau) वेदा¹ (vedā¹) |
वेदान् (vedān) |
instrumental | वेदेन (vedena) | वेदाभ्याम् (vedābhyām) | वेदैः (vedaiḥ) वेदेभिः¹ (vedebhiḥ¹) |
dative | वेदाय (vedāya) | वेदाभ्याम् (vedābhyām) | वेदेभ्यः (vedebhyaḥ) |
ablative | वेदात् (vedāt) | वेदाभ्याम् (vedābhyām) | वेदेभ्यः (vedebhyaḥ) |
genitive | वेदस्य (vedasya) | वेदयोः (vedayoḥ) | वेदानाम् (vedānām) |
locative | वेदे (vede) | वेदयोः (vedayoḥ) | वेदेषु (vedeṣu) |
From the root विद् (vid, “to find”).
वेद • (veda) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | वेदः (vedaḥ) | वेदौ (vedau) वेदा¹ (vedā¹) |
वेदाः (vedāḥ) वेदासः¹ (vedāsaḥ¹) |
vocative | वेद (veda) | वेदौ (vedau) वेदा¹ (vedā¹) |
वेदाः (vedāḥ) वेदासः¹ (vedāsaḥ¹) |
accusative | वेदम् (vedam) | वेदौ (vedau) वेदा¹ (vedā¹) |
वेदान् (vedān) |
instrumental | वेदेन (vedena) | वेदाभ्याम् (vedābhyām) | वेदैः (vedaiḥ) वेदेभिः¹ (vedebhiḥ¹) |
dative | वेदाय (vedāya) | वेदाभ्याम् (vedābhyām) | वेदेभ्यः (vedebhyaḥ) |
ablative | वेदात् (vedāt) | वेदाभ्याम् (vedābhyām) | वेदेभ्यः (vedebhyaḥ) |
genitive | वेदस्य (vedasya) | वेदयोः (vedayoḥ) | वेदानाम् (vedānām) |
locative | वेदे (vede) | वेदयोः (vedayoḥ) | वेदेषु (vedeṣu) |
From Proto-Indo-European *wóyd-e ~ *wid-ḗr, perfect verb from the root *weyd- (“to see”).
वेद • (véda) third-singular indicative (type UP, perfect, root विद्)
This perfect verb has the meaning of a present.
Perfect: वेद (véda), विदे (vidé) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Active | Mediopassive | ||||||
Singular | Dual | Plural | Singular | Dual | Plural | ||
Indicative | |||||||
Third | वेद véda |
विदतुः vidátuḥ |
विदुः vidúḥ |
विदे vidé |
विदाते vidā́te |
विदिरे / विद्रे¹ vidiré / vidré¹ | |
Second | वेत्थ véttha |
विदथुः vidáthuḥ |
विद vidá |
वित्से vitsé |
विदाथे vidā́the |
विद्ध्वे viddhvé | |
First | वेद véda |
विद्व vidvá |
विद्म vidmá |
विदे vidé |
विद्वहे vidváhe |
विद्महे vidmáhe | |
Participles | |||||||
विद्वांस् vidvā́ṃs |
विदान vidāná | ||||||
Notes |
|
Perhaps connected with √वे (√ve, “to weave or bind together”).
वेद • (vedá) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | वेदः (vedaḥ) | वेदौ (vedau) वेदा¹ (vedā¹) |
वेदाः (vedāḥ) वेदासः¹ (vedāsaḥ¹) |
vocative | वेद (veda) | वेदौ (vedau) वेदा¹ (vedā¹) |
वेदाः (vedāḥ) वेदासः¹ (vedāsaḥ¹) |
accusative | वेदम् (vedam) | वेदौ (vedau) वेदा¹ (vedā¹) |
वेदान् (vedān) |
instrumental | वेदेन (vedena) | वेदाभ्याम् (vedābhyām) | वेदैः (vedaiḥ) वेदेभिः¹ (vedebhiḥ¹) |
dative | वेदाय (vedāya) | वेदाभ्याम् (vedābhyām) | वेदेभ्यः (vedebhyaḥ) |
ablative | वेदात् (vedāt) | वेदाभ्याम् (vedābhyām) | वेदेभ्यः (vedebhyaḥ) |
genitive | वेदस्य (vedasya) | वेदयोः (vedayoḥ) | वेदानाम् (vedānām) |
locative | वेदे (vede) | वेदयोः (vedayoḥ) | वेदेषु (vedeṣu) |
वेद • (veda) stem, m