Learned borrowing from Sanskrit व्यवाय (vyavāya).
व्यवाय • (vyavāy) m (Urdu spelling وْیَوایْ)
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
व्यवाय • (vyavāya) stem, m
| Masculine a-stem declension of व्यवाय (vyavāya) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | व्यवायः vyavāyaḥ |
व्यवायौ / व्यवाया¹ vyavāyau / vyavāyā¹ |
व्यवायाः / व्यवायासः¹ vyavāyāḥ / vyavāyāsaḥ¹ |
| Vocative | व्यवाय vyavāya |
व्यवायौ / व्यवाया¹ vyavāyau / vyavāyā¹ |
व्यवायाः / व्यवायासः¹ vyavāyāḥ / vyavāyāsaḥ¹ |
| Accusative | व्यवायम् vyavāyam |
व्यवायौ / व्यवाया¹ vyavāyau / vyavāyā¹ |
व्यवायान् vyavāyān |
| Instrumental | व्यवायेन vyavāyena |
व्यवायाभ्याम् vyavāyābhyām |
व्यवायैः / व्यवायेभिः¹ vyavāyaiḥ / vyavāyebhiḥ¹ |
| Dative | व्यवायाय vyavāyāya |
व्यवायाभ्याम् vyavāyābhyām |
व्यवायेभ्यः vyavāyebhyaḥ |
| Ablative | व्यवायात् vyavāyāt |
व्यवायाभ्याम् vyavāyābhyām |
व्यवायेभ्यः vyavāyebhyaḥ |
| Genitive | व्यवायस्य vyavāyasya |
व्यवाययोः vyavāyayoḥ |
व्यवायानाम् vyavāyānām |
| Locative | व्यवाये vyavāye |
व्यवाययोः vyavāyayoḥ |
व्यवायेषु vyavāyeṣu |
| Notes |
| ||