Borrowed from Sanskrit व्रत (vratá).
व्रत • (vrat) m
Borrowed from Sanskrit व्रत (vratá)
व्रत • (wrat)
From Proto-Indo-Aryan *wratám, from Proto-Indo-Iranian *wratám, from Proto-Indo-European *werh₁- (“to speak, say”), possibly also conflated with *welh₁- (“to choose, want, will”) (cf. वर (vará, “choice; chooser”)). Cognate with Avestan 𐬎𐬭𐬬𐬁𐬙𐬀 (urvāta), Old English word (whence English word).
व्रत • (vratá) stem, n
| Neuter a-stem declension of व्रत (vratá) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | व्रतम् vratám |
व्रते vraté |
व्रतानि / व्रता¹ vratā́ni / vratā́¹ |
| Vocative | व्रत vráta |
व्रते vráte |
व्रतानि / व्रता¹ vrátāni / vrátā¹ |
| Accusative | व्रतम् vratám |
व्रते vraté |
व्रतानि / व्रता¹ vratā́ni / vratā́¹ |
| Instrumental | व्रतेन vraténa |
व्रताभ्याम् vratā́bhyām |
व्रतैः / व्रतेभिः¹ vrataíḥ / vratébhiḥ¹ |
| Dative | व्रताय vratā́ya |
व्रताभ्याम् vratā́bhyām |
व्रतेभ्यः vratébhyaḥ |
| Ablative | व्रतात् vratā́t |
व्रताभ्याम् vratā́bhyām |
व्रतेभ्यः vratébhyaḥ |
| Genitive | व्रतस्य vratásya |
व्रतयोः vratáyoḥ |
व्रतानाम् vratā́nām |
| Locative | व्रते vraté |
व्रतयोः vratáyoḥ |
व्रतेषु vratéṣu |
| Notes |
| ||