Learned borrowing from Sanskrit श्वेत (śveta). Doublet of सफ़ेद (safed).
श्वेत • (śvet) (indeclinable, Urdu spelling شویت)
सफ़ेद (safed), श्वेत (śvet), ऊजर (ūjar) | धूसर (dhūsar), छाई (chāī) | काला (kālā), कृष्ण (kŕṣṇa), श्याम (śyām) |
लाल (lāl), लोहित (lohit), सुर्ख़ (surx), राता (rātā); गहरा लाल (gahrā lāl), क़िरमिज़ी (qirmizī) | नारंगी (nāraṅgī), माल्टा (mālṭā); भूरा (bhūrā), पिङ्गल (piṅgal) | पीला (pīlā), पियर (piyar), पीत (pīt); मलाई (malāī) |
नींबू (nīmbū), सुगा पंछी (sugā pañchī) | हरा (harā), हरित (harit) | |
फ़िरोज़ा (firozā) | आसमानी (āsmānī) | नीला (nīlā), नील (nīl) |
जामुनी (jāmunī); नील (nīl) | रानी (rānī); बैंगनी (baiṅgnī), जामुनी (jāmunī) | गुलाबी (gulābī), पाटल (pāṭal) |
From Proto-Indo-Iranian *ćwaytás (“white”), from Proto-Indo-European *ḱweyt-ó-s, from *ḱweyt- (“bright; shine”).
Cognate with Avestan 𐬯𐬞𐬀𐬉𐬙𐬀 (spaēta), Persian سفید (safêd), Old Church Slavonic свѣтъ (světŭ), Russian свет (svet), Old English hwīt (whence English white). Related to Sanskrit श्वित्र (śvitrá).
श्वेत • (śvetá)
Masculine a-stem declension of श्वेत (śvetá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | श्वेतः śvetáḥ |
श्वेतौ / श्वेता¹ śvetaú / śvetā́¹ |
श्वेताः / श्वेतासः¹ śvetā́ḥ / śvetā́saḥ¹ |
Vocative | श्वेत śvéta |
श्वेतौ / श्वेता¹ śvétau / śvétā¹ |
श्वेताः / श्वेतासः¹ śvétāḥ / śvétāsaḥ¹ |
Accusative | श्वेतम् śvetám |
श्वेतौ / श्वेता¹ śvetaú / śvetā́¹ |
श्वेतान् śvetā́n |
Instrumental | श्वेतेन śveténa |
श्वेताभ्याम् śvetā́bhyām |
श्वेतैः / श्वेतेभिः¹ śvetaíḥ / śvetébhiḥ¹ |
Dative | श्वेताय śvetā́ya |
श्वेताभ्याम् śvetā́bhyām |
श्वेतेभ्यः śvetébhyaḥ |
Ablative | श्वेतात् śvetā́t |
श्वेताभ्याम् śvetā́bhyām |
श्वेतेभ्यः śvetébhyaḥ |
Genitive | श्वेतस्य śvetásya |
श्वेतयोः śvetáyoḥ |
श्वेतानाम् śvetā́nām |
Locative | श्वेते śveté |
श्वेतयोः śvetáyoḥ |
श्वेतेषु śvetéṣu |
Notes |
|
Feminine ā-stem declension of श्वेता (śvetā́) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | श्वेता śvetā́ |
श्वेते śveté |
श्वेताः śvetā́ḥ |
Vocative | श्वेते śvéte |
श्वेते śvéte |
श्वेताः śvétāḥ |
Accusative | श्वेताम् śvetā́m |
श्वेते śveté |
श्वेताः śvetā́ḥ |
Instrumental | श्वेतया / श्वेता¹ śvetáyā / śvetā́¹ |
श्वेताभ्याम् śvetā́bhyām |
श्वेताभिः śvetā́bhiḥ |
Dative | श्वेतायै śvetā́yai |
श्वेताभ्याम् śvetā́bhyām |
श्वेताभ्यः śvetā́bhyaḥ |
Ablative | श्वेतायाः / श्वेतायै² śvetā́yāḥ / śvetā́yai² |
श्वेताभ्याम् śvetā́bhyām |
श्वेताभ्यः śvetā́bhyaḥ |
Genitive | श्वेतायाः / श्वेतायै² śvetā́yāḥ / śvetā́yai² |
श्वेतयोः śvetáyoḥ |
श्वेतानाम् śvetā́nām |
Locative | श्वेतायाम् śvetā́yām |
श्वेतयोः śvetáyoḥ |
श्वेतासु śvetā́su |
Notes |
|
Neuter a-stem declension of श्वेत (śvetá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | श्वेतम् śvetám |
श्वेते śveté |
श्वेतानि / श्वेता¹ śvetā́ni / śvetā́¹ |
Vocative | श्वेत śvéta |
श्वेते śvéte |
श्वेतानि / श्वेता¹ śvétāni / śvétā¹ |
Accusative | श्वेतम् śvetám |
श्वेते śveté |
श्वेतानि / श्वेता¹ śvetā́ni / śvetā́¹ |
Instrumental | श्वेतेन śveténa |
श्वेताभ्याम् śvetā́bhyām |
श्वेतैः / श्वेतेभिः¹ śvetaíḥ / śvetébhiḥ¹ |
Dative | श्वेताय śvetā́ya |
श्वेताभ्याम् śvetā́bhyām |
श्वेतेभ्यः śvetébhyaḥ |
Ablative | श्वेतात् śvetā́t |
श्वेताभ्याम् śvetā́bhyām |
श्वेतेभ्यः śvetébhyaḥ |
Genitive | श्वेतस्य śvetásya |
श्वेतयोः śvetáyoḥ |
श्वेतानाम् śvetā́nām |
Locative | श्वेते śveté |
श्वेतयोः śvetáyoḥ |
श्वेतेषु śvetéṣu |
Notes |
|
श्वेत (śveta), शुक्ल (śukla), शुभ्र (śubhra), धवल (dhavala) | धूमल (dhūmala), धूसर (dhūsara) | कृष्ण (kṛṣṇa), काल (kāla), श्याम (śyāma), श्याव (śyāva) |
रक्त (rakta), रुधिर (rudhira), रोहित (rohita), लोहित (lohita) | नारङ्ग (nāraṅga); कद्रु (kadru), बभ्रु (babhru) | पीत (pīta); पाण्डु (pāṇḍu) |
हरित (harita), पलाश (palāśa) | ||
नील (nīla) | ||
शोण (śoṇa), नीललोहित (nīlalohita) | पाटल (pāṭala) |