Borrowed from Sanskrit संदेह (saṃdeha).
संदेह • (sandeh) m (Urdu spelling سَنْدیہ)
From the root संदिह् (saṃdih, “to doubt”).
संदेह • (saṃdehá) stem, m
Masculine a-stem declension of संदेह (saṃdehá) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | संदेहः saṃdeháḥ |
संदेहौ / संदेहा¹ saṃdehaú / saṃdehā́¹ |
संदेहाः / संदेहासः¹ saṃdehā́ḥ / saṃdehā́saḥ¹ |
Vocative | संदेह sáṃdeha |
संदेहौ / संदेहा¹ sáṃdehau / sáṃdehā¹ |
संदेहाः / संदेहासः¹ sáṃdehāḥ / sáṃdehāsaḥ¹ |
Accusative | संदेहम् saṃdehám |
संदेहौ / संदेहा¹ saṃdehaú / saṃdehā́¹ |
संदेहान् saṃdehā́n |
Instrumental | संदेहेन saṃdehéna |
संदेहाभ्याम् saṃdehā́bhyām |
संदेहैः / संदेहेभिः¹ saṃdehaíḥ / saṃdehébhiḥ¹ |
Dative | संदेहाय saṃdehā́ya |
संदेहाभ्याम् saṃdehā́bhyām |
संदेहेभ्यः saṃdehébhyaḥ |
Ablative | संदेहात् saṃdehā́t |
संदेहाभ्याम् saṃdehā́bhyām |
संदेहेभ्यः saṃdehébhyaḥ |
Genitive | संदेहस्य saṃdehásya |
संदेहयोः saṃdeháyoḥ |
संदेहानाम् saṃdehā́nām |
Locative | संदेहे saṃdehé |
संदेहयोः saṃdeháyoḥ |
संदेहेषु saṃdehéṣu |
Notes |
|