Borrowed from Sanskrit सज्जन (sajjana).
सज्जन • (sajjan) m
सज्जन • (sajjan) (indeclinable)
सज् (saj, “to be devoted or occupied”) + जन (jana, “person”).
सज्जन • (sajjana) stem
सज्जन • (sajjana) stem, n
Neuter a-stem declension of सज्जन (sajjana) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | सज्जनम् sajjanam |
सज्जने sajjane |
सज्जनानि / सज्जना¹ sajjanāni / sajjanā¹ |
Vocative | सज्जन sajjana |
सज्जने sajjane |
सज्जनानि / सज्जना¹ sajjanāni / sajjanā¹ |
Accusative | सज्जनम् sajjanam |
सज्जने sajjane |
सज्जनानि / सज्जना¹ sajjanāni / sajjanā¹ |
Instrumental | सज्जनेन sajjanena |
सज्जनाभ्याम् sajjanābhyām |
सज्जनैः / सज्जनेभिः¹ sajjanaiḥ / sajjanebhiḥ¹ |
Dative | सज्जनाय sajjanāya |
सज्जनाभ्याम् sajjanābhyām |
सज्जनेभ्यः sajjanebhyaḥ |
Ablative | सज्जनात् sajjanāt |
सज्जनाभ्याम् sajjanābhyām |
सज्जनेभ्यः sajjanebhyaḥ |
Genitive | सज्जनस्य sajjanasya |
सज्जनयोः sajjanayoḥ |
सज्जनानाम् sajjanānām |
Locative | सज्जने sajjane |
सज्जनयोः sajjanayoḥ |
सज्जनेषु sajjaneṣu |
Notes |
|
From सत् (sát, “good, true”) + जन (jána, “man”).
सज्जन • (sajjana) stem
सज्जन • (sajjana) stem, m
Masculine a-stem declension of सज्जन (sajjana) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | सज्जनः sajjanaḥ |
सज्जनौ / सज्जना¹ sajjanau / sajjanā¹ |
सज्जनाः / सज्जनासः¹ sajjanāḥ / sajjanāsaḥ¹ |
Vocative | सज्जन sajjana |
सज्जनौ / सज्जना¹ sajjanau / sajjanā¹ |
सज्जनाः / सज्जनासः¹ sajjanāḥ / sajjanāsaḥ¹ |
Accusative | सज्जनम् sajjanam |
सज्जनौ / सज्जना¹ sajjanau / sajjanā¹ |
सज्जनान् sajjanān |
Instrumental | सज्जनेन sajjanena |
सज्जनाभ्याम् sajjanābhyām |
सज्जनैः / सज्जनेभिः¹ sajjanaiḥ / sajjanebhiḥ¹ |
Dative | सज्जनाय sajjanāya |
सज्जनाभ्याम् sajjanābhyām |
सज्जनेभ्यः sajjanebhyaḥ |
Ablative | सज्जनात् sajjanāt |
सज्जनाभ्याम् sajjanābhyām |
सज्जनेभ्यः sajjanebhyaḥ |
Genitive | सज्जनस्य sajjanasya |
सज्जनयोः sajjanayoḥ |
सज्जनानाम् sajjanānām |
Locative | सज्जने sajjane |
सज्जनयोः sajjanayoḥ |
सज्जनेषु sajjaneṣu |
Notes |
|