Learned borrowing from Sanskrit समीर (samīra).
समीर • (samīr) m (Urdu spelling سمیر)
समीर • (samīr) m (Urdu spelling سمیر)
From सम्- (sam-, “together, whole”) + ईर (īra, “air, breeze, wind”).
समीर • (samīra) stem, m
| Masculine a-stem declension of समीर | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | समीरः (samīraḥ) | ||
| Gen. sg. | समीरस्य (samīrasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | समीरः (samīraḥ) | समीरौ (samīrau) | समीराः (samīrāḥ) |
| Vocative | समीर (samīra) | समीरौ (samīrau) | समीराः (samīrāḥ) |
| Accusative | समीरम् (samīram) | समीरौ (samīrau) | समीरान् (samīrān) |
| Instrumental | समीरेन (samīrena) | समीराभ्याम् (samīrābhyām) | समीरैः (samīraiḥ) |
| Dative | समीराय (samīrāya) | समीराभ्याम् (samīrābhyām) | समीरेभ्यः (samīrebhyaḥ) |
| Ablative | समीरात् (samīrāt) | समीराभ्याम् (samīrābhyām) | समीरेभ्यः (samīrebhyaḥ) |
| Genitive | समीरस्य (samīrasya) | समीरयोः (samīrayoḥ) | समीरानाम् (samīrānām) |
| Locative | समीरे (samīre) | समीरयोः (samīrayoḥ) | समीरेषु (samīreṣu) |
समीर • (samīra) stem, m