Borrowed from Sanskrit सिंहासन (siṃhāsana).
सिंहासन • (siṅhāsan) m
Compound of सिंह (simhá, “lion”) + आसन (ā́sana, “seat”).
सिंहासन • (siṃhāsana) stem, n
Neuter a-stem declension of सिंहासन (siṃhāsana) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | सिंहासनम् siṃhāsanam |
सिंहासने siṃhāsane |
सिंहासनानि / सिंहासना¹ siṃhāsanāni / siṃhāsanā¹ |
Vocative | सिंहासन siṃhāsana |
सिंहासने siṃhāsane |
सिंहासनानि / सिंहासना¹ siṃhāsanāni / siṃhāsanā¹ |
Accusative | सिंहासनम् siṃhāsanam |
सिंहासने siṃhāsane |
सिंहासनानि / सिंहासना¹ siṃhāsanāni / siṃhāsanā¹ |
Instrumental | सिंहासनेन siṃhāsanena |
सिंहासनाभ्याम् siṃhāsanābhyām |
सिंहासनैः / सिंहासनेभिः¹ siṃhāsanaiḥ / siṃhāsanebhiḥ¹ |
Dative | सिंहासनाय siṃhāsanāya |
सिंहासनाभ्याम् siṃhāsanābhyām |
सिंहासनेभ्यः siṃhāsanebhyaḥ |
Ablative | सिंहासनात् siṃhāsanāt |
सिंहासनाभ्याम् siṃhāsanābhyām |
सिंहासनेभ्यः siṃhāsanebhyaḥ |
Genitive | सिंहासनस्य siṃhāsanasya |
सिंहासनयोः siṃhāsanayoḥ |
सिंहासनानाम् siṃhāsanānām |
Locative | सिंहासने siṃhāsane |
सिंहासनयोः siṃhāsanayoḥ |
सिंहासनेषु siṃhāsaneṣu |
Notes |
|