From Sanskrit श्वन् (śvan, “dog”), from Proto-Indo-Iranian *ćwā́, from Proto-Indo-European *ḱwṓ (“dog”).
सुणो • (suṇô) (Latin script sunno, Kannada script ಸುಣೊ)
| Declension of सुणो | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| ergative | सुण्यान (suṇyān) | सुण्यान्नि (suṇyānni) |
| nominative | सुणो (suṇô) | सुणे (suṇê) |
| vocative | सुण्या (suṇyā) | सुण्यान्नो (suṇyānno) |
| accusative/dative | सुण्याक (suṇyāk) | सुण्यांक (suṇyānk) |
| superessive | सुण्यार/सुण्याचेर (suṇyār/suṇyācer) | सुण्यान्चेर (suṇyāncer) |
| instrumental | सुण्यानि (suṇyāni) | सुण्यान्नि (suṇyānni) |
| ablative | सुण्यात्ल्यान (suṇyātlyān) | सुण्यान्त्ल्यान (suṇyāntlyān) |
| Genitive declension of सुणो | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine object | feminine object | |||
| singular | plural | singular | plural | |
| singular subject | सुण्याचो (suṇyātso) | सुण्याचे (suṇyāce) | सुण्याचि (suṇyāci) | सुण्याचि (suṇyāci) |
| plural subject | सुण्यान्चो (suṇyāntso) | सुण्यान्चे (suṇyānce) | सुण्यान्चि (suṇyānci) | सुण्यान्चि (suṇyānci) |