Borrowed from Sanskrit सुन्दर (sundara).
सुन्दर • (sundar) (indeclinable)
Borrowed from Sanskrit सुन्दर (sundara).
सुन्दर • (sundar)
From earlier *sūnara, from सूनर (sū-nára, “liberal (of goods); spirited (of persons)”), with non-etymological medial plosive (-d-). The lengthened ū was an effect of the second laryngeal (*H) in the etymon Proto-Indo-Iranian *HsuHnaras, a compound meaning something like "possessing or having good manpower", and composed of *Hsu- (“good”) + *Hnā́ (“manpower, man”), making it an etymological match of Ancient Greek Εὔανδρος (Eúandros) (English Evander); synchronical analysis of the word from its roots gives a compound of सु- (su-) + नर (nara), and the lengthened ū was probably shortened in regards with the first element. Further cognates include Avestan 𐬵𐬎𐬥𐬀𐬭𐬀 (hunara, “proficiency”) and Persian هنر (honar, “art”). For another example of addition of a medial plosive after a nasal, compare वानर (vānara, “monkey”) and its variant *वान्दर (vāndara).
सुन्दर • (sundara)
| Masculine a-stem declension of सुन्दर | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सुन्दरः (sundaraḥ) | ||
| Gen. sg. | सुन्दरस्य (sundarasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सुन्दरः (sundaraḥ) | सुन्दरौ (sundarau) | सुन्दराः (sundarāḥ) |
| Vocative | सुन्दर (sundara) | सुन्दरौ (sundarau) | सुन्दराः (sundarāḥ) |
| Accusative | सुन्दरम् (sundaram) | सुन्दरौ (sundarau) | सुन्दरान् (sundarān) |
| Instrumental | सुन्दरेण (sundareṇa) | सुन्दराभ्याम् (sundarābhyām) | सुन्दरैः (sundaraiḥ) |
| Dative | सुन्दराय (sundarāya) | सुन्दराभ्याम् (sundarābhyām) | सुन्दरेभ्यः (sundarebhyaḥ) |
| Ablative | सुन्दरात् (sundarāt) | सुन्दराभ्याम् (sundarābhyām) | सुन्दरेभ्यः (sundarebhyaḥ) |
| Genitive | सुन्दरस्य (sundarasya) | सुन्दरयोः (sundarayoḥ) | सुन्दराणाम् (sundarāṇām) |
| Locative | सुन्दरे (sundare) | सुन्दरयोः (sundarayoḥ) | सुन्दरेषु (sundareṣu) |
| Feminine ī-stem declension of सुन्दर | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सुन्दरी (sundarī) | ||
| Gen. sg. | सुन्दर्याः (sundaryāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सुन्दरी (sundarī) | सुन्दर्यौ (sundaryau) | सुन्दर्यः (sundaryaḥ) |
| Vocative | सुन्दरि (sundari) | सुन्दर्यौ (sundaryau) | सुन्दर्यः (sundaryaḥ) |
| Accusative | सुन्दरीम् (sundarīm) | सुन्दर्यौ (sundaryau) | सुन्दरीः (sundarīḥ) |
| Instrumental | सुन्दर्या (sundaryā) | सुन्दरीभ्याम् (sundarībhyām) | सुन्दरीभिः (sundarībhiḥ) |
| Dative | सुन्दर्यै (sundaryai) | सुन्दरीभ्याम् (sundarībhyām) | सुन्दरीभ्यः (sundarībhyaḥ) |
| Ablative | सुन्दर्याः (sundaryāḥ) | सुन्दरीभ्याम् (sundarībhyām) | सुन्दरीभ्यः (sundarībhyaḥ) |
| Genitive | सुन्दर्याः (sundaryāḥ) | सुन्दर्योः (sundaryoḥ) | सुन्दरीणाम् (sundarīṇām) |
| Locative | सुन्दर्याम् (sundaryām) | सुन्दर्योः (sundaryoḥ) | सुन्दरीषु (sundarīṣu) |
| Neuter a-stem declension of सुन्दर | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सुन्दरम् (sundaram) | ||
| Gen. sg. | सुन्दरस्य (sundarasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सुन्दरम् (sundaram) | सुन्दरे (sundare) | सुन्दराणि (sundarāṇi) |
| Vocative | सुन्दर (sundara) | सुन्दरे (sundare) | सुन्दराणि (sundarāṇi) |
| Accusative | सुन्दरम् (sundaram) | सुन्दरे (sundare) | सुन्दराणि (sundarāṇi) |
| Instrumental | सुन्दरेण (sundareṇa) | सुन्दराभ्याम् (sundarābhyām) | सुन्दरैः (sundaraiḥ) |
| Dative | सुन्दराय (sundarāya) | सुन्दराभ्याम् (sundarābhyām) | सुन्दरेभ्यः (sundarebhyaḥ) |
| Ablative | सुन्दरात् (sundarāt) | सुन्दराभ्याम् (sundarābhyām) | सुन्दरेभ्यः (sundarebhyaḥ) |
| Genitive | सुन्दरस्य (sundarasya) | सुन्दरयोः (sundarayoḥ) | सुन्दराणाम् (sundarāṇām) |
| Locative | सुन्दरे (sundare) | सुन्दरयोः (sundarayoḥ) | सुन्दरेषु (sundareṣu) |
सुन्दर • (sundara) stem, m
| Masculine a-stem declension of सुन्दर | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सुन्दरः (sundaraḥ) | ||
| Gen. sg. | सुन्दरस्य (sundarasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सुन्दरः (sundaraḥ) | सुन्दरौ (sundarau) | सुन्दराः (sundarāḥ) |
| Vocative | सुन्दर (sundara) | सुन्दरौ (sundarau) | सुन्दराः (sundarāḥ) |
| Accusative | सुन्दरम् (sundaram) | सुन्दरौ (sundarau) | सुन्दरान् (sundarān) |
| Instrumental | सुन्दरेण (sundareṇa) | सुन्दराभ्याम् (sundarābhyām) | सुन्दरैः (sundaraiḥ) |
| Dative | सुन्दराय (sundarāya) | सुन्दराभ्याम् (sundarābhyām) | सुन्दरेभ्यः (sundarebhyaḥ) |
| Ablative | सुन्दरात् (sundarāt) | सुन्दराभ्याम् (sundarābhyām) | सुन्दरेभ्यः (sundarebhyaḥ) |
| Genitive | सुन्दरस्य (sundarasya) | सुन्दरयोः (sundarayoḥ) | सुन्दराणाम् (sundarāṇām) |
| Locative | सुन्दरे (sundare) | सुन्दरयोः (sundarayoḥ) | सुन्दरेषु (sundareṣu) |