From सु- (su-, “good”) + राष्ट्र (rāṣṭra, “realm, dominion”).
सुराष्ट्र • (súrāṣṭra) stem
| Masculine a-stem declension of सुराष्ट्र | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सुराष्ट्रः (surāṣṭraḥ) | ||
| Gen. sg. | सुराष्ट्रस्य (surāṣṭrasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सुराष्ट्रः (surāṣṭraḥ) | सुराष्ट्रौ (surāṣṭrau) | सुराष्ट्राः (surāṣṭrāḥ) |
| Vocative | सुराष्ट्र (surāṣṭra) | सुराष्ट्रौ (surāṣṭrau) | सुराष्ट्राः (surāṣṭrāḥ) |
| Accusative | सुराष्ट्रम् (surāṣṭram) | सुराष्ट्रौ (surāṣṭrau) | सुराष्ट्रान् (surāṣṭrān) |
| Instrumental | सुराष्ट्रेन (surāṣṭrena) | सुराष्ट्राभ्याम् (surāṣṭrābhyām) | सुराष्ट्रैः (surāṣṭraiḥ) |
| Dative | सुराष्ट्राय (surāṣṭrāya) | सुराष्ट्राभ्याम् (surāṣṭrābhyām) | सुराष्ट्रेभ्यः (surāṣṭrebhyaḥ) |
| Ablative | सुराष्ट्रात् (surāṣṭrāt) | सुराष्ट्राभ्याम् (surāṣṭrābhyām) | सुराष्ट्रेभ्यः (surāṣṭrebhyaḥ) |
| Genitive | सुराष्ट्रस्य (surāṣṭrasya) | सुराष्ट्रयोः (surāṣṭrayoḥ) | सुराष्ट्रानाम् (surāṣṭrānām) |
| Locative | सुराष्ट्रे (surāṣṭre) | सुराष्ट्रयोः (surāṣṭrayoḥ) | सुराष्ट्रेषु (surāṣṭreṣu) |
| Feminine ā-stem declension of सुराष्ट्र | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सुराष्ट्रा (surāṣṭrā) | ||
| Gen. sg. | सुराष्ट्रायाः (surāṣṭrāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सुराष्ट्रा (surāṣṭrā) | सुराष्ट्रे (surāṣṭre) | सुराष्ट्राः (surāṣṭrāḥ) |
| Vocative | सुराष्ट्रे (surāṣṭre) | सुराष्ट्रे (surāṣṭre) | सुराष्ट्राः (surāṣṭrāḥ) |
| Accusative | सुराष्ट्राम् (surāṣṭrām) | सुराष्ट्रे (surāṣṭre) | सुराष्ट्राः (surāṣṭrāḥ) |
| Instrumental | सुराष्ट्रया (surāṣṭrayā) | सुराष्ट्राभ्याम् (surāṣṭrābhyām) | सुराष्ट्राभिः (surāṣṭrābhiḥ) |
| Dative | सुराष्ट्रायै (surāṣṭrāyai) | सुराष्ट्राभ्याम् (surāṣṭrābhyām) | सुराष्ट्राभ्यः (surāṣṭrābhyaḥ) |
| Ablative | सुराष्ट्रायाः (surāṣṭrāyāḥ) | सुराष्ट्राभ्याम् (surāṣṭrābhyām) | सुराष्ट्राभ्यः (surāṣṭrābhyaḥ) |
| Genitive | सुराष्ट्रायाः (surāṣṭrāyāḥ) | सुराष्ट्रयोः (surāṣṭrayoḥ) | सुराष्ट्रानाम् (surāṣṭrānām) |
| Locative | सुराष्ट्रायाम् (surāṣṭrāyām) | सुराष्ट्रयोः (surāṣṭrayoḥ) | सुराष्ट्रासु (surāṣṭrāsu) |
| Neuter a-stem declension of सुराष्ट्र | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | सुराष्ट्रम् (surāṣṭram) | ||
| Gen. sg. | सुराष्ट्रस्य (surāṣṭrasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सुराष्ट्रम् (surāṣṭram) | सुराष्ट्रे (surāṣṭre) | सुराष्ट्रानि (surāṣṭrāni) |
| Vocative | सुराष्ट्र (surāṣṭra) | सुराष्ट्रे (surāṣṭre) | सुराष्ट्रानि (surāṣṭrāni) |
| Accusative | सुराष्ट्रम् (surāṣṭram) | सुराष्ट्रे (surāṣṭre) | सुराष्ट्रानि (surāṣṭrāni) |
| Instrumental | सुराष्ट्रेन (surāṣṭrena) | सुराष्ट्राभ्याम् (surāṣṭrābhyām) | सुराष्ट्रैः (surāṣṭraiḥ) |
| Dative | सुराष्ट्राय (surāṣṭrāya) | सुराष्ट्राभ्याम् (surāṣṭrābhyām) | सुराष्ट्रेभ्यः (surāṣṭrebhyaḥ) |
| Ablative | सुराष्ट्रात् (surāṣṭrāt) | सुराष्ट्राभ्याम् (surāṣṭrābhyām) | सुराष्ट्रेभ्यः (surāṣṭrebhyaḥ) |
| Genitive | सुराष्ट्रस्य (surāṣṭrasya) | सुराष्ट्रयोः (surāṣṭrayoḥ) | सुराष्ट्रानाम् (surāṣṭrānām) |
| Locative | सुराष्ट्रे (surāṣṭre) | सुराष्ट्रयोः (surāṣṭrayoḥ) | सुराष्ट्रेषु (surāṣṭreṣu) |
सुराष्ट्र • (súrāṣṭra) stem, m
| Masculine a-stem declension of सुराष्ट्र (súrāṣṭra) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | सुराष्ट्रः súrāṣṭraḥ |
सुराष्ट्रौ / सुराष्ट्रा¹ súrāṣṭrau / súrāṣṭrā¹ |
सुराष्ट्राः / सुराष्ट्रासः¹ súrāṣṭrāḥ / súrāṣṭrāsaḥ¹ |
| Vocative | सुराष्ट्र súrāṣṭra |
सुराष्ट्रौ / सुराष्ट्रा¹ súrāṣṭrau / súrāṣṭrā¹ |
सुराष्ट्राः / सुराष्ट्रासः¹ súrāṣṭrāḥ / súrāṣṭrāsaḥ¹ |
| Accusative | सुराष्ट्रम् súrāṣṭram |
सुराष्ट्रौ / सुराष्ट्रा¹ súrāṣṭrau / súrāṣṭrā¹ |
सुराष्ट्रान् súrāṣṭrān |
| Instrumental | सुराष्ट्रेण súrāṣṭreṇa |
सुराष्ट्राभ्याम् súrāṣṭrābhyām |
सुराष्ट्रैः / सुराष्ट्रेभिः¹ súrāṣṭraiḥ / súrāṣṭrebhiḥ¹ |
| Dative | सुराष्ट्राय súrāṣṭrāya |
सुराष्ट्राभ्याम् súrāṣṭrābhyām |
सुराष्ट्रेभ्यः súrāṣṭrebhyaḥ |
| Ablative | सुराष्ट्रात् súrāṣṭrāt |
सुराष्ट्राभ्याम् súrāṣṭrābhyām |
सुराष्ट्रेभ्यः súrāṣṭrebhyaḥ |
| Genitive | सुराष्ट्रस्य súrāṣṭrasya |
सुराष्ट्रयोः súrāṣṭrayoḥ |
सुराष्ट्राणाम् súrāṣṭrāṇām |
| Locative | सुराष्ट्रे súrāṣṭre |
सुराष्ट्रयोः súrāṣṭrayoḥ |
सुराष्ट्रेषु súrāṣṭreṣu |
| Notes |
| ||