Learned borrowing from Sanskrit सेविका (sevikā). Doublet of सेवँई (sevãī).
सेविका • (sevikā) f (masculine सेवक) (rare, formal)
Derived from the root सेव् (sev) + -इका (-ikā).
सेविका • (sevikā) stem, f (masculine सेवक)
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | सेविका (sevikā) | सेविके (sevike) | सेविकाः (sevikāḥ) |
| vocative | सेविके (sevike) | सेविके (sevike) | सेविकाः (sevikāḥ) |
| accusative | सेविकाम् (sevikām) | सेविके (sevike) | सेविकाः (sevikāḥ) |
| instrumental | सेविकया (sevikayā) सेविका¹ (sevikā¹) |
सेविकाभ्याम् (sevikābhyām) | सेविकाभिः (sevikābhiḥ) |
| dative | सेविकायै (sevikāyai) | सेविकाभ्याम् (sevikābhyām) | सेविकाभ्यः (sevikābhyaḥ) |
| ablative | सेविकायाः (sevikāyāḥ) सेविकायै² (sevikāyai²) |
सेविकाभ्याम् (sevikābhyām) | सेविकाभ्यः (sevikābhyaḥ) |
| genitive | सेविकायाः (sevikāyāḥ) सेविकायै² (sevikāyai²) |
सेविकयोः (sevikayoḥ) | सेविकानाम् (sevikānām) |
| locative | सेविकायाम् (sevikāyām) | सेविकयोः (sevikayoḥ) | सेविकासु (sevikāsu) |