From the root स्था (√sthā).[1]
स्थावर • (sthāvara) stem
स्थावर • (sthāvara) stem, n
Neuter a-stem declension of स्थावर | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | स्थावरम् (sthāvaram) | ||
Gen. sg. | स्थावरस्य (sthāvarasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | स्थावरम् (sthāvaram) | स्थावरे (sthāvare) | स्थावराणि (sthāvarāṇi) |
Vocative | स्थावर (sthāvara) | स्थावरे (sthāvare) | स्थावराणि (sthāvarāṇi) |
Accusative | स्थावरम् (sthāvaram) | स्थावरे (sthāvare) | स्थावराणि (sthāvarāṇi) |
Instrumental | स्थावरेण (sthāvareṇa) | स्थावराभ्याम् (sthāvarābhyām) | स्थावरैः (sthāvaraiḥ) |
Dative | स्थावराय (sthāvarāya) | स्थावराभ्याम् (sthāvarābhyām) | स्थावरेभ्यः (sthāvarebhyaḥ) |
Ablative | स्थावरात् (sthāvarāt) | स्थावराभ्याम् (sthāvarābhyām) | स्थावरेभ्यः (sthāvarebhyaḥ) |
Genitive | स्थावरस्य (sthāvarasya) | स्थावरयोः (sthāvarayoḥ) | स्थावराणाम् (sthāvarāṇām) |
Locative | स्थावरे (sthāvare) | स्थावरयोः (sthāvarayoḥ) | स्थावरेषु (sthāvareṣu) |
(Nouns)
स्थावर • (sthāvara) stem, m
Masculine a-stem declension of स्थावर | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | स्थावरः (sthāvaraḥ) | ||
Gen. sg. | स्थावरस्य (sthāvarasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | स्थावरः (sthāvaraḥ) | स्थावरौ (sthāvarau) | स्थावराः (sthāvarāḥ) |
Vocative | स्थावर (sthāvara) | स्थावरौ (sthāvarau) | स्थावराः (sthāvarāḥ) |
Accusative | स्थावरम् (sthāvaram) | स्थावरौ (sthāvarau) | स्थावरान् (sthāvarān) |
Instrumental | स्थावरेण (sthāvareṇa) | स्थावराभ्याम् (sthāvarābhyām) | स्थावरैः (sthāvaraiḥ) |
Dative | स्थावराय (sthāvarāya) | स्थावराभ्याम् (sthāvarābhyām) | स्थावरेभ्यः (sthāvarebhyaḥ) |
Ablative | स्थावरात् (sthāvarāt) | स्थावराभ्याम् (sthāvarābhyām) | स्थावरेभ्यः (sthāvarebhyaḥ) |
Genitive | स्थावरस्य (sthāvarasya) | स्थावरयोः (sthāvarayoḥ) | स्थावराणाम् (sthāvarāṇām) |
Locative | स्थावरे (sthāvare) | स्थावरयोः (sthāvarayoḥ) | स्थावरेषु (sthāvareṣu) |