From Proto-Indo-Iranian *ǰʰā́, from Proto-Indo-European *gʷʰḗn, from the root *gʷʰen- (“to strike, slay”).
हन् • (hán) stem
Masculine an-stem declension of हन् (hán) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | हा hā́ |
हानौ / हाना¹ hā́nau / hā́nā¹ |
हानः hā́naḥ |
Vocative | हन् hán |
हानौ / हाना¹ hā́nau / hā́nā¹ |
हानः hā́naḥ |
Accusative | हानम् hā́nam |
हानौ / हाना¹ hā́nau / hā́nā¹ |
ह्नः hnáḥ |
Instrumental | ह्ना hnā́ |
हभ्याम् hábhyām |
हभिः hábhiḥ |
Dative | ह्ने hné |
हभ्याम् hábhyām |
हभ्यः hábhyaḥ |
Ablative | ह्नः hnáḥ |
हभ्याम् hábhyām |
हभ्यः hábhyaḥ |
Genitive | ह्नः hnáḥ |
ह्नोः hnóḥ |
ह्नाम् hnā́m |
Locative | ह्नि / हनि / हन्¹ hní / háni / hán¹ |
ह्नोः hnóḥ |
हसु hásu |
Notes |
|
Feminine ī-stem declension of घ्नी (ghnī́) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | घ्नी ghnī́ |
घ्न्यौ ghnyaù |
घ्न्यः / घ्नीः ghnyàḥ / ghnī́ḥ |
Vocative | घ्नि ghní |
घ्न्यौ ghnyaú |
घ्न्यः ghnyaḥ |
Accusative | घ्नीम् ghnī́m |
घ्न्यौ ghnyaù |
घ्नीः ghnī́ḥ |
Instrumental | घ्न्या ghnyā̀ |
घ्नीभ्याम् ghnī́bhyām |
घ्नीभिः ghnī́bhiḥ |
Dative | घ्न्यै ghnyaì |
घ्नीभ्याम् ghnī́bhyām |
घ्नीभ्यः ghnī́bhyaḥ |
Ablative | घ्न्याः ghnyā̀ḥ |
घ्नाभ्याम् ghnā́bhyām |
घ्नीभ्यः ghnī́bhyaḥ |
Genitive | घ्न्याः ghnyā̀ḥ |
घ्नीभ्याम् ghnī́bhyām |
घ्नीनाम् ghnī́nām |
Locative | घ्न्याम् ghnyā̀m |
घ्न्योः ghnyòḥ |
घ्नीषु ghnī́ṣu |
Neuter an-stem declension of हन् (hán) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | ह há |
ह्नी / हनी hnī́ / hánī |
हानि / ह¹ / हा¹ hā́ni / há¹ / hā́¹ |
Vocative | हन् / ह hán / há |
ह्नी / हनी hnī́ / hánī |
हानि / ह¹ / हा¹ hā́ni / há¹ / hā́¹ |
Accusative | ह há |
ह्नी / हनी hnī́ / hánī |
हानि / ह¹ / हा¹ hā́ni / há¹ / hā́¹ |
Instrumental | ह्ना hnā́ |
हभ्याम् hábhyām |
हभिः hábhiḥ |
Dative | ह्ने hné |
हभ्याम् hábhyām |
हभ्यः hábhyaḥ |
Ablative | ह्नः hnáḥ |
हभ्याम् hábhyām |
हभ्यः hábhyaḥ |
Genitive | ह्नः hnáḥ |
ह्नोः hnóḥ |
ह्नाम् hnā́m |
Locative | ह्नि / हनि / हन्¹ hní / háni / hán¹ |
ह्नोः hnóḥ |
हसु hásu |
Notes |
|
From Proto-Indo-Iranian *ǰʰan-, from Proto-Indo-European *gʷʰen- (“to strike, hit, kill”).
हन् • (han)