Calque of Classical Persian هندوستان (hindūstān). By surface analysis, हिन्दु (hindu, “Hindu”) + स्थान (sthāna, “land, place”).
हिन्दुस्थान • (hindusthāna) stem, n
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | हिन्दुस्थानम् (hindusthānam) | हिन्दुस्थाने (hindusthāne) | हिन्दुस्थानानि (hindusthānāni) |
vocative | हिन्दुस्थान (hindusthāna) | हिन्दुस्थाने (hindusthāne) | हिन्दुस्थानानि (hindusthānāni) |
accusative | हिन्दुस्थानम् (hindusthānam) | हिन्दुस्थाने (hindusthāne) | हिन्दुस्थानानि (hindusthānāni) |
instrumental | हिन्दुस्थानेन (hindusthānena) | हिन्दुस्थानाभ्याम् (hindusthānābhyām) | हिन्दुस्थानैः (hindusthānaiḥ) |
dative | हिन्दुस्थानाय (hindusthānāya) | हिन्दुस्थानाभ्याम् (hindusthānābhyām) | हिन्दुस्थानेभ्यः (hindusthānebhyaḥ) |
ablative | हिन्दुस्थानात् (hindusthānāt) | हिन्दुस्थानाभ्याम् (hindusthānābhyām) | हिन्दुस्थानेभ्यः (hindusthānebhyaḥ) |
genitive | हिन्दुस्थानस्य (hindusthānasya) | हिन्दुस्थानयोः (hindusthānayoḥ) | हिन्दुस्थानानाम् (hindusthānānām) |
locative | हिन्दुस्थाने (hindusthāne) | हिन्दुस्थानयोः (hindusthānayoḥ) | हिन्दुस्थानेषु (hindusthāneṣu) |