हेमन्त m
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | हेमन्तो (hemanto) | हेमन्ता (hemantā) |
Accusative (second) | हेमन्तं (hemantaṃ) | हेमन्ते (hemante) |
Instrumental (third) | हेमन्तेन (hemantena) | हेमन्तेहि (hemantehi) or हेमन्तेभि (hemantebhi) |
Dative (fourth) | हेमन्तस्स (hemantassa) or हेमन्ताय (hemantāya) or हेमन्तत्थं (hemantatthaṃ) | हेमन्तानं (hemantānaṃ) |
Ablative (fifth) | हेमन्तस्मा (hemantasmā) or हेमन्तम्हा (hemantamhā) or हेमन्ता (hemantā) | हेमन्तेहि (hemantehi) or हेमन्तेभि (hemantebhi) |
Genitive (sixth) | हेमन्तस्स (hemantassa) | हेमन्तानं (hemantānaṃ) |
Locative (seventh) | हेमन्तस्मिं (hemantasmiṃ) or हेमन्तम्हि (hemantamhi) or हेमन्ते (hemante) | हेमन्तेसु (hemantesu) |
Vocative (calling) | हेमन्त (hemanta) | हेमन्ता (hemantā) |
From Proto-Indo-Iranian *ȷ́ʰaymantás, from Proto-Indo-European *ǵʰeyméns, from *ǵʰey- (“winter”). Cognate with Latin hībernum (“winter”), Ancient Greek χεῖμᾰ (kheîmă), Persian زمستان (zemestân), Old Armenian ձմեռն (jmeṙn), Avestan 𐬰𐬌𐬌𐬃 (ziiā̊, “winter”).
हेमन्त • (hemantá) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | हेमन्तः (hemantaḥ) | हेमन्तौ (hemantau) हेमन्ता¹ (hemantā¹) |
हेमन्ताः (hemantāḥ) हेमन्तासः¹ (hemantāsaḥ¹) |
vocative | हेमन्त (hemanta) | हेमन्तौ (hemantau) हेमन्ता¹ (hemantā¹) |
हेमन्ताः (hemantāḥ) हेमन्तासः¹ (hemantāsaḥ¹) |
accusative | हेमन्तम् (hemantam) | हेमन्तौ (hemantau) हेमन्ता¹ (hemantā¹) |
हेमन्तान् (hemantān) |
instrumental | हेमन्तेन (hemantena) | हेमन्ताभ्याम् (hemantābhyām) | हेमन्तैः (hemantaiḥ) हेमन्तेभिः¹ (hemantebhiḥ¹) |
dative | हेमन्ताय (hemantāya) | हेमन्ताभ्याम् (hemantābhyām) | हेमन्तेभ्यः (hemantebhyaḥ) |
ablative | हेमन्तात् (hemantāt) | हेमन्ताभ्याम् (hemantābhyām) | हेमन्तेभ्यः (hemantebhyaḥ) |
genitive | हेमन्तस्य (hemantasya) | हेमन्तयोः (hemantayoḥ) | हेमन्तानाम् (hemantānām) |
locative | हेमन्ते (hemante) | हेमन्तयोः (hemantayoḥ) | हेमन्तेषु (hemanteṣu) |