Inherited from Prakrit 𑀓𑀁𑀞 (kaṃṭha) + Middle Indo-Aryan -𑀓- (-ka-), from Sanskrit कण्ठ (kaṇṭhá, “throat”). Cognate to Hindi काँठा (kā̃ṭhā), Marathi कांठें (kāṇṭhẽ).
કાંઠો • (kā̃ṭho) m
Declension of કાંઠો | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
nominative | કાંઠો (kā̃ṭho) | કાંઠા (kā̃ṭhā), કાંઠાઓ (kā̃ṭhāo) |
oblique | કાંઠા (kā̃ṭhā) | કાંઠાઓ (kā̃ṭhāo) |
vocative | કાંઠા (kā̃ṭhā) | કાંઠાઓ (kā̃ṭhāo) |
instrumental | કાંઠે (kā̃ṭhe) | કાંઠાએ (kā̃ṭhāe) |
locative | કાંઠે (kā̃ṭhe) | કાંઠે (kā̃ṭhe) |