இடை

Hello, you have come here looking for the meaning of the word இடை. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word இடை, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say இடை in singular and plural. Everything you need to know about the word இடை you have here. The definition of the word இடை will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofஇடை, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Tamil

Pronunciation

  • IPA(key): /ɪɖɐɪ̯/
  • Audio:(file)

Etymology 1

Cognate with Malayalam ഇട (iṭa). (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

இடை (iṭai)

  1. middle, mid, centre
    Synonym: நடு (naṭu)
  2. middle (in time)
    Synonym: மத்தியகாலம் (mattiyakālam)
  3. middle (of the body), waist
    Synonym: அரை (arai)
  4. middle-class people
    Synonym: மத்தியதரத்தார் (mattiyatarattār)
  5. the herdsmen caste
    Synonym: இடைச்சாதி (iṭaiccāti)
  6. (grammar) the medial consonants of the Tamil alphabet
    Synonym: இடையெழுத்து (iṭaiyeḻuttu)
  7. (grammar) the indeclinable particle (as a part of speech)
    Synonym: இடைச்சொல் (iṭaiccol)
  8. place, space
    Synonym: இடம் (iṭam)
  9. left side
    Synonym: இடப்பக்கம் (iṭappakkam)
  10. way
    Synonym: வழி (vaḻi)
  11. connection
    Synonym: தொடர்பு (toṭarpu)
  12. suitable time, opportunity, season
    Synonym: சமயம் (camayam)
  13. cause
    Synonym: காரணம் (kāraṇam)
  14. a measure of length, breadth, thickness
Declension
ai-stem declension of இடை (iṭai)
Singular Plural
Nominative இடை
iṭai
இடைகள்
iṭaikaḷ
Vocative இடையே
iṭaiyē
இடைகளே
iṭaikaḷē
Accusative இடையை
iṭaiyai
இடைகளை
iṭaikaḷai
Dative இடைக்கு
iṭaikku
இடைகளுக்கு
iṭaikaḷukku
Genitive இடையுடைய
iṭaiyuṭaiya
இடைகளுடைய
iṭaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative இடை
iṭai
இடைகள்
iṭaikaḷ
Vocative இடையே
iṭaiyē
இடைகளே
iṭaikaḷē
Accusative இடையை
iṭaiyai
இடைகளை
iṭaikaḷai
Dative இடைக்கு
iṭaikku
இடைகளுக்கு
iṭaikaḷukku
Benefactive இடைக்காக
iṭaikkāka
இடைகளுக்காக
iṭaikaḷukkāka
Genitive 1 இடையுடைய
iṭaiyuṭaiya
இடைகளுடைய
iṭaikaḷuṭaiya
Genitive 2 இடையின்
iṭaiyiṉ
இடைகளின்
iṭaikaḷiṉ
Locative 1 இடையில்
iṭaiyil
இடைகளில்
iṭaikaḷil
Locative 2 இடையிடம்
iṭaiyiṭam
இடைகளிடம்
iṭaikaḷiṭam
Sociative 1 இடையோடு
iṭaiyōṭu
இடைகளோடு
iṭaikaḷōṭu
Sociative 2 இடையுடன்
iṭaiyuṭaṉ
இடைகளுடன்
iṭaikaḷuṭaṉ
Instrumental இடையால்
iṭaiyāl
இடைகளால்
iṭaikaḷāl
Ablative இடையிலிருந்து
iṭaiyiliruntu
இடைகளிலிருந்து
iṭaikaḷiliruntu
Derived terms

Etymology 2

Verb

இடை (iṭai)

  1. (intransitive) to grow weary (as with long waiting)
    Synonym: சோர் (cōr)
  2. to be damped in spirits
    Synonym: மனந்தளர் (maṉantaḷar)
  3. to retreat, fall back
    Synonym: பின்வாங்கு (piṉvāṅku)
  4. to make room, get out of the way
    Synonym: விலகு (vilaku)
  5. to submit
    Synonym: தாழ் (tāḻ)
Conjugation

Etymology 3

From இடை (iṭai).

Noun

இடை (iṭai)

  1. trouble; difficulty
    Synonym: துன்பம் (tuṉpam)
  2. gap, unfilled space
    Synonym: இடையீடு (iṭaiyīṭu)
  3. check, stoppage, protest, impediment
Declension
Declension of இடை (iṭai)
Singular Plural
Nominative இடை
iṭai
இடைகள்
iṭaikaḷ
Vocative இடையே
iṭaiyē
இடைகளே
iṭaikaḷē
Accusative இடையை
iṭaiyai
இடைகளை
iṭaikaḷai
Dative இடையுக்கு
iṭaiyukku
இடைகளுக்கு
iṭaikaḷukku
Genitive இடையுடைய
iṭaiyuṭaiya
இடைகளுடைய
iṭaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative இடை
iṭai
இடைகள்
iṭaikaḷ
Vocative இடையே
iṭaiyē
இடைகளே
iṭaikaḷē
Accusative இடையை
iṭaiyai
இடைகளை
iṭaikaḷai
Dative இடையுக்கு
iṭaiyukku
இடைகளுக்கு
iṭaikaḷukku
Benefactive இடையுக்காக
iṭaiyukkāka
இடைகளுக்காக
iṭaikaḷukkāka
Genitive 1 இடையுடைய
iṭaiyuṭaiya
இடைகளுடைய
iṭaikaḷuṭaiya
Genitive 2 இடையின்
iṭaiyiṉ
இடைகளின்
iṭaikaḷiṉ
Locative 1 இடையில்
iṭaiyil
இடைகளில்
iṭaikaḷil
Locative 2 இடையிடம்
iṭaiyiṭam
இடைகளிடம்
iṭaikaḷiṭam
Sociative 1 இடையோடு
iṭaiyōṭu
இடைகளோடு
iṭaikaḷōṭu
Sociative 2 இடையுடன்
iṭaiyuṭaṉ
இடைகளுடன்
iṭaikaḷuṭaṉ
Instrumental இடையால்
iṭaiyāl
இடைகளால்
iṭaikaḷāl
Ablative இடையிலிருந்து
iṭaiyiliruntu
இடைகளிலிருந்து
iṭaikaḷiliruntu


Derived terms

Etymology 4

Borrowed from Sanskrit इडा (iḍā).

Noun

இடை (iṭai)

  1. (anatomy) a principal tubular organ of the human body
  2. Earth
    Synonym: பூமி (pūmi)
Declension
ai-stem declension of இடை (iṭai)
Singular Plural
Nominative இடை
iṭai
இடைகள்
iṭaikaḷ
Vocative இடையே
iṭaiyē
இடைகளே
iṭaikaḷē
Accusative இடையை
iṭaiyai
இடைகளை
iṭaikaḷai
Dative இடைக்கு
iṭaikku
இடைகளுக்கு
iṭaikaḷukku
Genitive இடையுடைய
iṭaiyuṭaiya
இடைகளுடைய
iṭaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative இடை
iṭai
இடைகள்
iṭaikaḷ
Vocative இடையே
iṭaiyē
இடைகளே
iṭaikaḷē
Accusative இடையை
iṭaiyai
இடைகளை
iṭaikaḷai
Dative இடைக்கு
iṭaikku
இடைகளுக்கு
iṭaikaḷukku
Benefactive இடைக்காக
iṭaikkāka
இடைகளுக்காக
iṭaikaḷukkāka
Genitive 1 இடையுடைய
iṭaiyuṭaiya
இடைகளுடைய
iṭaikaḷuṭaiya
Genitive 2 இடையின்
iṭaiyiṉ
இடைகளின்
iṭaikaḷiṉ
Locative 1 இடையில்
iṭaiyil
இடைகளில்
iṭaikaḷil
Locative 2 இடையிடம்
iṭaiyiṭam
இடைகளிடம்
iṭaikaḷiṭam
Sociative 1 இடையோடு
iṭaiyōṭu
இடைகளோடு
iṭaikaḷōṭu
Sociative 2 இடையுடன்
iṭaiyuṭaṉ
இடைகளுடன்
iṭaikaḷuṭaṉ
Instrumental இடையால்
iṭaiyāl
இடைகளால்
iṭaikaḷāl
Ablative இடையிலிருந்து
iṭaiyiliruntu
இடைகளிலிருந்து
iṭaikaḷiliruntu

Etymology 5

corrupted form of எடை (eṭai).

Noun

இடை (iṭai)

  1. weight
    Synonym: எடை (eṭai)
  2. (colloquial) a measure of weight = 100 palams

References

  • University of Madras (1924–1936) “இடை”, in Tamil Lexicon, Madras : Diocesan Press